insanlarımızın neredeyse genelinde olan bir çabadır.
bende bunu anlamıyorum işte, senelerce hayaller kurduğum sevgilim giderken başkalarının ne acıları var annesi babası ölenler var diyor.
işim gücüm ters gidiyor senden daha kötü durumda olanlar var deniyor.
yemek yemiyorum bunu bulamayanlar var deniyor.
peki neden hep kötü olan örnek veriliyor? onların acısı ile kendimi ne kadar iyi rahatlatabilirim ki? üzülme be olm kanser olanlar var, ölmek üzere olanlar var anası babası ölenler var şunlar var bunlar var peki bu örneklerle rahatlatmaya çalışmak ne kadar doğru? ee sırf ben acı çekmiyorum da başkaları çekiyor diye mi rahatlayacağım ben? hiç mi empati kurmayayım? benim annem yaşıyor olabilir ama örnek verilen kişi için durum aynı değil neden bunun için sevineyim?
bu mantık çok garip bir mantık mesela türk halkının genelinde var bu
+kızdan ayrıldım sinirlerim alt üst
-o sıkıntı mı ya allasen anası babası ölenler var açlıktan geberenler var mesela belki şuan birisi yanarak ölüyodur rahatla olm ya
+lan sen ne çeşit bi manyaksın?
-kız kardeşime tecavüz ettiler selçuk abi.
-takma aga geçen hikmetin kızkardeşine tecavüz ettiler, sonra da yakıp üzerine işediler. seninkin üzerine işememişler yine şanslısın.
