kardeşlerinin ikinci annesi olmaktır. bana böyle diyorlar 'sen bizim ikinci annemizsin'... onlar da benim herşeyim. herşeyden fedakarlık yapıyorum onlar için. yeter ki yüzleri gülsün diye.
Anne yarısıdır. Özellikle erkeklerin başına gelebilecek en güzel şeylerden biridir. Her derdini dinler, yardımcı olmaya çalışır. Abla değilde abi olsaydı her gün kafa göz kavga ederdik. Geçen ay kalbini kırdım bir olaydan ötürü, köpek gibi pişman oldum gittim gönlünü aldım hemen. Ne kadar çok değeri varmış bende onun meğerse.
katil ederler. bazılarının ablası iyidir bazılarına ise abla demeye bile grur meselesi yaparsınız. o kadar öldüresiniz gelir ki. allah belasını versin.
kendi derdi kendine yetmiyormuş gibi seninkini dinleyip,çözüm bulmayı kendine görev edinendir. rüyasında seni kötü görmüşse saate bakmaksızın arayıp iyi olduğuna emin olmadan telefonu kapatmayandır. bazen anneden babadan bile(aslında benim için bazen değil.) yakın olandır. o olmasaydı ben ne yaparımdır.
ablalarınızı üzmeyin,sevin onları.
küçükken en çok kavga edilip, kıyafetlerini gizli gizli giydiğin, günlüğü ve bilimum gizli notları itinayla okunan, ergenlik yıllarında açtığı metal müzikler sebebiyle anneye ağlayarak şikayet edilen, yaşıtların tsubasa, kurabiye canavarı, edi ile büdü, vahşi güzel, marimar, led zeppelin, magadeth, levent yüksel vs. bilmezken senin onlarla büyüdüğün, suç ortağın, ebeveynlerin altın kafeste büyütme ve ilk korkularını üstünde uyguladığı bunlarla ustalıkla başa çıkmış kardeşimle bana özgür bir ortam hazırlamış ilk direnişçi.
zamanla dinlediklerini, izlediklerini beğenmeyip "hadi ordan sana kim öğretti onları" dediğinde "yöö bunlar gayet benim arşivim" diye çamur attığın, müzik, kitap, film kültürünün temellerini atan hatta lisede sayısal olduğu için sayısal seçtiğin üstüne sırf izmir'i seviyor diye üniversite tercihlerine izmir'i yazıp orayı kazandığın, aranızda 4 yaş olsa bile en ufak sorununu senle paylaşıp düşünlerini merak eden zaman zaman "bence sen benim ablamsın" diyerek güldürebilen, sırf uzakta hastasın diye kendini iyi hissetmeyip doktor maranki kılığına bürünüp "içim rahat etmedi hem annemler gönderdi *"diye okuduğun ile gelen ve en fazla 10 saat sonra yine yola düşen, en iyi arkadaş, sırdaş, dost, çok özlediğim, en canım.
hem ben de ablayım benim de kız kardeşim var beni de alın aranıza. *
alaaddinin lambasıdır ablam, sürekli birşeyleri benim yerime halleden, beni mutlu gördüğünde benden çok mutlu olan, hakkımı savunamadığım yerde hakkımın peşine düşen, korktuğumda kanatlarını açan, can dostu, can yoldaşı, baba, anne, herşey. içtenlikli eleştrilerinin kıymetini anlayabilmek lazım, bizi en çok o eleştirir, en doğru da o eleştirir.
Her abla bir olsaydı keşke keşke bende sarılabilecek ağlayabilecek bana destek olacak bir ablaya sahip olsaydım ama ne yazık bana pislikmişim gibi davranıyor.
Keşke olmuş olsaydı da kıyafetlerimizi paylaşıp, birbirimizle yeri gelince kavga yapsaydık, birbirimizin derdini dinleseydik, bana anne yarısı olsaydı, bana akıl verseydi dediğim insan türü. Eksikliğini çok hissediyorum.
ikinci annem.
Deli manyak bir şey.
Aramızda bayağı yaş farkı olunca böyle oldu.
istememiş beni ben doğana kadar.
Sonra hiç bırakmadı.
Evlendi düşer yakamdan artık dedim.
Yine bırakmadı.
Hiç bırakmasın.
Koca ela gözlü cadı bir şeyin hayatınızda olması kızdığında sevindiğinde gözlerini açması kadar tatlı bir şey yok.
Küçükken tüm eşyalarını kullanırdım. Ojeleriyle rujlarıyla resim yapardım. Kavga ederdik.
Bir kere 3 ay küs gezdik.
Ömrümden ömür gitti.
7 yaşlarındayken ismine özenirdim.
Nişanlandığında eniştemden nefret ettim.
evlendiğinde üzülmek yerine çok mutlu oldum çünkü koca gözlerinin içi gülüyordu.
şimdi iki çocuğu var ben de onların ikinci annesiyim.
bi insanın sahip olabileceği en değerli varlık.
benim de canımdan bir parça.
iyi ki varsın ablam.
bütün zor zamanlarımda yanımda ol ki atlatabileyim.
seni çok seviyorum.
insana hem dert hem deva olan kişi. Gözün nurudur. Onlar için neler neler yapılır. Güzel hatırları için el taşın altına da sokulur, kavgaya girilip kaş gözde kırılır. Ne kadar yorsa, ne kadar kızdırsada o "Kardeşim" demeleri yok mu reset tuşudur insana.
sahip olunabilecek en güzel şeylerden biridir, kıymeti bilinmesi gerekendir. eğer gerçekten iyiyseniz ve bizi sevecekseniz, zarar vermeyecekseniz lütfen ama lütfen kader mi kısmet mi ne ise artık bizi birleştirsin. kardeşlik güzel şey, o kalpleriniz taşlaşmamış olsun lütfen. en azından bize karşı.
en son 4 ay önce "bi daha ne evime gel ne de beni ara" dediğinden beri bir kez olsun telefonda dahi görüşmediğim, haklı olmama rağmen sırf canımdan, kanımdan olduğu için, şu güzel günde bile arayamadığım için vicdan azabı duymama sebep olan parçam.
yeğenim konuşmaya başlamış artık iyiden iyiye. beni unutmuştur diyordum içimden ama annem fotoğrafımı gösterdiğinde "dayı gel" diyormuş. tanıyormuş dayısının gülü dayısını... çok özlüyor insan be sözlük!
neyse, şu güzel günde tek duam allah seni çınar'a bağışlasın ablam.
benden 4 yaş büyük bir kızkardeşim olmasına rağmen ömrüm boyunca kendisine hitap olarak hiç kullanmadığım kelime . alışmadığım için burada bile ' ablam '' diyemiyorum . annem ağzıma biber sürmekle tehdit etse de çocukken şımarıklığımdan abla diyememiştim , sonra da bir türlü ağzımdan bu kelime çıkamadı . saçlarını yolduğum , yaşından ötürü güçlü olduğu için beni döven kıza bir türlü abla diyemedim . bana 10 - 15 yıl öncesinde yapılanı bile affedemeyen bir yapım var . beni tokatlayan ilkokul öğretmenimle de tüm isteklerine rağmen sonradan görüşmedim . http://www.uludagsozluk.com/e/23214058/
bu bir türlü ablam diyemediğim kızkardeşim geçenlerde doktor olarak ilk maaşını aldığında pragmatist bir adilikle '' abla bu kardeşine biraz para ver , 1 yıl sonra okul bıtınce öderim '' diyecektim ki , '' abla '' kelimesi bir türlü ağzımdan çıkmadığı için borcu da isteyemedim . onunla yaşıt kızlara abla demişliğim var oysa ki .
bende 1 tane var bundan. dünya tatlısı ama muhabbet edemiyoruz. evlenip gidecek. bense üniversiteye. sanki aylardır sohbet edemiyoruz gibi geliyor. yakın ama uzak ilişki bizimkisi. her abla-kardeş gibi biz de birbirimizi çok severiz ama şartlar ve koşullar bizi uzak tutuyor bazen. uyuşmadığımız nedenler de yok değil. temizlik yüzünden insanların birbirine küstüğü mü olurmuş demeyin oluyor. bal gibi oluyor. ama yine de onun yüzüne söyleyemesem de onu çok çok seviyorum.
