tek çocuk olmamdan dolayı sahip olamadığım kişidir. ama allahtan eşimin bir abisi ve bir ablası var. kendi abim ve ablam olsa bu kadar sevebilirdim. allah daim etsin.
erkeğin ablası, kızın abisi olmalı bence.
Bu şekilde insanlar karşı cinsine karşı nasıl davranması gerektiğini daha iyi biliyor.
Ama ben abla olarak kız kardeşim üzerinde çok söz sahibi olduğumu söyleyemem genelde kavga dövüş oluyor bazen katlanamıyorum ama iyi ki var iyi ki onun ablasıyım.
Benim yok ama ben bir ablayım ve annelikten sonra en güzel duygu bence. Anne gibi oluyosun koruyosun kolluyosun endişeleniyosun merak ediyosun,geleceği için meraklanıyosun,hasta olsa tepesinden ayrılmıyosun bazen beni fazlasıyla sinir etsede o kadar şevkatli bir çoçuk ki durup durup öpebilir miyim dediğinde dünyanın en mutlu insanı olabiliyorum. Tombikim benim.
kimisi bencildir. Yazılanları okuyunca pek de parlak bir abla olmadığımı bilirim de kardeşime iyice acıdım be. Okurken bile hala bencilim. Ego tatminine uğraşıyorum filan yazık. Abla tanımına en uzak kişiyim sanırım. Bazıları sadece yıl olarak büyüktür sayıda, başka da abla niteliği taşımaz na benim gibi. Sorunlu bir ablanız var ise hayat zor küçük kardeşe. Sizi önemsiyor ise ki büyük çoğunluk. Hayalimdeki gibi olan ablalara imreniyorum.
Herzamn gerçek bir dost iyi bir eleştirmen zor durumlarda ihtiyaç kredisi seni mutlu etmek için ana sponsor. abla işte iyki varlar cokkk seviyorum cokk.
Arkadasim, annem, sirdasim olan insan... hatta bazen herseyim. Universiteye ilk basladiginda en cok kimi ozledin derlerdi ablami derdim. Enistemi buldugunda en cok onla gezmeye basladi cok kiskanirdim. Her zaman benim en buyuk destekcim oldu. Hep benim iyiligimi istedi hala da ister. Onunla gezdigim de aldigim keyfi en yakin arkadasim haric hic kimse de almadim. Cilginca gezerdik ve para harcardik. Bir dedigimi iki etmezdi. Istedigim hicbirseyi almamazlik yapmadi. Ne zaman paraya ihtiyacim olursa yolladi. Ankara da sevdigim yerlere ilk o goturdu. Kendisi hizli bir universite hayati yasadigi icin ve ben suan universite de oldugum icin neyi nasil yapmam gerektigim hakkinda hep ogutler verir. Tersi cok kotudur. Sinirlendigi zaman ve bana kizdigi zaman hic bir zaman cevap veremedim. Anneme babama dahi cevap veririm. Ama ablama hic cevap veremedim. Hala da veremem. Korkarim cunku. Annemden babamdan cok ablamdan korkarim. Kucukken bana saatlerce aglata aglata ders calistirirdi. Calistirdigi her dersten gectim. Hic yanlis birsey yaptigini gormedim. Yaptiysa da iyi sakladi. Bana enistemle konustuklarinda sıkıntılarını anlatirdi. Onun en iyi sirdasi oldugunu dusunup mutlu olurdum. Hep sirrini sakladim hicbir zaman annemlere acigini vermedim belki de o yuzden anlatirdi. Aksam yemeginden sonra hadi yuruyelim derdi cikip saatlerce yururduk. Yurumeyi, kitap okumayi, ders calismayi, orgu ormeyi hep cok sevdi. Onu herkesten cok iyi tanidigima eminim. Hatta bazen kendimden bile iyi tanidigimi dusunuyorum.
Hep yapardik ederdik diyorum cunku yaklasik bir senedir evli ve anlattigim seleri artik yapamiyoruz. Bazen ozlemiyor degilim.
Herseye ragmen onu cok seviyorum. Abim yada kardesim yok. Bir ablam var ve bu yuzden kendimi sansli hissediyorum.
Olum dikkat edin böyle başlıklara yazarken.. Geçen o çocuğunun biri bana saçma sapan bir mesaj attı güya akıl verdi gerizekalı.. Değişik pislikler var yani içimizde.. Beynimi döndürdü.. Sonra insanlar katil olunca neden diye soruyorlar.. Bu i.neler yüzünden..:
Bazen sosyal medya espirileri yapıyorum hiç birini anlamıyor. Az evvel '50 kuruş ver tırrek' dedim. Ciddiyetle bozuk param yok diye cevap verdi.
Edit: benden yalnızca 1 buçuk yaş büyük
Kardeşimden duyunca bi daha seslensene lan demek istediğim otuz sene diyemediğim kelime abla desene lan bi daha desene lan ay yerim lan ağzını burnunu eşşek sıpası şuncacık sıpaştın lağn..
canımın acımasına engel olamadığı zamanlarda 'seni seviyorum' diyem muhteşem insan. o iki kelime bir anda herşeyi unutturur insana. ablacım ben de seni çok seviyorum ve iyi ki varsın. sen olmasan bu kadar güçlü kalamazdım.
