envai çeşit ilk ve orta öğretim öğrencisinin sınava hazırlanma vaatleriyle, cemaat evlerine davet edilmesiyle gerçekleşen özellikle her 3 türk liselisinden(erkek) birinin yaptığı edimdir. güzel günlere tanıklık ediler, lise sonda kaçmak gerek ama kaçmasanda bir şey olmaz, hatta daha iyi olur(temiz çevre) kendini kaptırmadığın sürece.
üniversitemin henüz ilk yılı idi, devlet yurdunda kalıyordum, bir cumartesi sabahı kapı çalındı, içeriye bir kaç badem bıyıklı öğrenci girdi, badem bıyık meselesine de anlamış değilim, cemaatçi olsam anında suratımdan badem bıyık filizlenecekmiş gibi hissediyorum, neyse. badem bıyıklı arkadaşlar yarın sabah kahvaltı var arkadaşlarınıza da söyleyin buyurun beraber yiyelim sohbet edelim dediler. sağ tarafımda bulunan arkadaş öküz gibi yapıştırdı soruyu beleş mi diye. bir tanesi ciddi bir tanesi gülerek evet evet kendi aramızda dediler. biz sizi sabah çağırırız beraber gideriz dediler. tamam dedik, benim jeton düştüm ama ne yaparsın beleş kahvaltı, sucuk falan vardır yeriz dedik, ancak ''kendi aramızda'' derken neyi kastettiler hala orasını anlamış değildim. hiç münasebetim yoktu. yarın olmuş idi, bizi de sağ olsun onlar uyandırdı. giyindik gittik, hakikaten de sucuk vardı. helva vardı, reçel, yumurta, süzme bal vardı, en önemlisi de halı vardı ulan halı. ayaklarımız halıya bastı. sonra kanepelere oturduk. yurtta demir yığınlarına yatıp durmaktan oturmayı unutmuştuk. hatta otururken iyice denge ayarı yapmıştım o derece yani. evet o kadar da değil. okulda sandalyelere oturuyoruz. bizden başka çocuklarda vardı, kimisini görmüşlüğüm vardı. yer kahvaltısı yapıyorduk. bir tanesini çayını halıya döktü. beleş mi diyen arkadaş sesli güldü. herkes normal gibi karşıladı ama o yardırdı maalesef. onun rezilliğini de nedense ben üstlendim. dürttüm. tüm bunlar olurken bir badem bıyıklı bir şey olmaz bir şey olmaz kardeşim ne olacak gibisinden fair-play ruhuna yakışacak hareketler yaptı. bunlar olurken zil çaldı, ekrem abi gelmiştir açın kapıyı açın dediler. ekrem abi, bu bilindiği gibi başka bir abi. öyle böyle değil. yer kahvaltısını yaptıktan sonra havaya kalktık. oturduk yani. o gelen ekrem abi ilk defa gelmiş olanlara teker teker memleketini bölümünü falan sordu. biz de teker teker cevap verdik. hatta bir tanesi tüm cevapları verdikten sonra yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim dedi. herkes güldü. ben de güldüm lan. valla komikti. tipi de müsaitti o espriyi yapmak için. şebek gibi bir tipi vardı. neyse bütün soruları cevaplandırdık. sonra ekrem abi'nin* önüne bir sehpa koydular. sehpaya bir mendil, mendilin üstüne de bir su bardağı. nelerden bahsedeceğini zaten az çok tahmin ediyordum. ama biraz ayrıntıya girdi. iddiadan girdi milli piyangodan çıktı. öyle bir anlattı ki ekrem abey, son maçtan yatan iddialarım aklıma geldi ve iyi ki yatmış lan dedim. şans oyunları mevzusu kapandı ve öyle bir konuya girdi ki tüh senin allah belanı vermesin lan dedim. biz anne ve babalarımızın kokuşmuş döllerinden meydana geldik dedi herif. o mübarek ortamın tüm ambiansı birden bok oldu gitti.
not: ekrem abi'nin badem bıyığı yoktu. gözlüğü vardı.
