esnaf, boyacı ,ıvır zıvırcıların para getirisi olmayan şeyleri satarken, karşılık olarak istedikleri fiyatı müsteriye bırakmasıdır. genelde müsteri bu laf karşılığında ürün ve emeğin karşılığının üzerinde bi değer vererek alım satım işini bitirir.
yakın zamanda bizim koltukları kaplamaya gelen adamın söylemiydi. çok ısrar ettik, yahu olur mu sen bir fiyat söyle ona göre anlaşalım dedik, öyle bir rakam dedi ki, aynı anda duyanların hepsinin dudak kenarında birer uçuk çıktı. sonra kapıya kadar geçirirken bir bakmışız koltukçu bize geçirmiş.
siz siz olnun, ücreti size bırakan adama ne kadar diye ısrar etmeyin.
duymaktan en nefret ettiğim sözlerden biridir. sadece ayakkabı boyacısı değil, sokaktaki çalgıcı, çiçekçi, yolda yardım toplayan insanlar vs. insan ikilemde kalıyor; ''ne versem karşımdaki tatmin olabilir'' diye.
