oralara gidişini hatırladığımda ve son olarak abdullah gülün olayın son ayağı olarak amerikaya gidişini gerçekleştirdiğinde sizlere #3921721 ve #3945511 bahsettiğim olayı hatırlatarak şöyle bir müjdeli haberi vermek istiyorum. artık abd bu çoğrafyada yeni yapılanmaya gidiyor.
fakat benim asıl merak ettiğim mesele şudur: ekimin 15 de azerbaycanda cumhurbaşkanı seçimleri için ilham aliyevin bu millete süprizi nedir?
yani benim aklıma gelen karabağı geri alıyoruz diyerek öyle veya böyle alacağı oyları biraz daha kanunileştirmek mi?
fakat tek başına yapılan seçim propagandasını günlerdir izliyorum. bundan eser alamet yok.
ben sadece savaşta olmamıza rağmen durmadan refah içindeyiz ve ekonomik olarak büyüyoruz geyiğini duyuyorum.
hatta bugün fabrikada işçiler önünde konuşan cumhurbaşkanının seçimlerde ki temsilcisi insanların aylık kazancı ortalama 1500 doları buldu dediğinde işçilerimin hepsi bana doğru baktı.
yok bende öyle bir para diye kaş göz hareketi yaptım.
ama nafile.
ben kendim bile o kadar almıyor diye anlatamadım.
ama nafile.
200 dolar alan bir işçiye söylenir mi lan bu allah'sız vekil diyemedim.
şansa bak ki şehrin valisinin sahibi olduğu tekstil fabrikasında maaşların 100 dolar olduğunu, öğretmenlerin, memurların maaşlarının 100 dolar bile olmadığını hatırlatdım ve biraz ramazan ayı birazda şükür etmek gerek ayaklarına yatıp. isyanın eşiğinden kurtuldum.
velhasıl diyeceğim şudur: bu abd bu akp'yi çok sevdi. sizlere geçmiş olsun. çünkü ben bu geçmiş olsun dileğimi daha önce azerbaycanda azerbaycanlı arkadaşlarıma şu şekilde söylemiştim.
muhalefet falan yalan. iktidar partiside yalan. asıl olan abd ve bu abd aliyev ailesini çok sevdi efendiler.cümleten geçmiş olsun. ülkesini seven bu gerçeklik içinde vatanına hizmet etsin. ama aklı olanda bırakıp kaçsın. çoğu kaçtı. ben hala burdayım. manyakmıyım neyim.
bundan böyle milli takımı hiç yalnız bırakmasın kendisi, belçika ya gitsin mesela brüksel de birlik görevlilerine kestane şekeri götürsün, ispanya ya gitsin boğa güreşi izlesin.
daha önce ki entry de gidip gidilmemesi üzerine düşünmek yerine niçin gidildiğini üzerine düşünülse bence bazı şeylerin anlaşılır olacağı kesin bir olay demişdik.
abdullah gül ün ermenistan seferinin akabinde gerçekleştireceği azerbaycan gezisi #3921721 entrysinde bahsettiğim gibi bazı şeylerin abd merkezli yeni oluşum adına yapılmasının devamıdır.
eski entry'den hatırlayalım:
bir ülkenin başbakanı daha başbakan olmamıştan bir ay önce abd yi ziyaret ediyorsa ve hukumetin bir nevi uzantısı olan bir şahıs cumhurbaşkanı oluyorsa o zaman söylermisiniz abd adına ziyareti gerçekleştirecek daha mükemmel ötesi bir aday ismi mümkün mü?
işte sırf mevzu bahis politika yüzünden iş bu hükümet ve uzantıları ağır şekilde eleştirilmeli.
bu maksatyönlü politakanın ikinci ayağı azerbaycanda neler görüşülecek? hangi pastadan kime ne dilim düşecek? şahısların veya zümrelerin bu topraklarda oyunları neler?
eski entry'den bir daha hatırlayalım:
fakat bütün yeni ilişkilere sebep olacak o pasta paylaşımından ermenistana ne düştü?
dahası bu pastadan türkiye'ye ne düştü?
yoksa azerbaycana karabağı geri almak mı düştü?
ama yadıma o an hocalı düştü?
eğer ki, azerbaycana bu işbirliğinden qarabağ düşecekse ben razıyım bütün verilecek kalleşce sözlere.
amenna diyorum bütün doğal zenginliklerin ve insanların sömürülmesine yeter ki yitik namusu geri alabilsin bu bahtsız ülke.
peki buna azerbaycanda ki işbirlikçilerin namusu yetecek mi?
100 yıl önce bizim vatandasımız olan insanlarla, fransa üzerinden konusmaya alışık ittihatcı bünyelerin baglantı kurmaya düşman olması. suriye de düşmandı bunların politikası izlendigi sürecte. dış politika konusunda sürekli bagımlılık söz konusudur ittihatcı siyasette, ingiltere buna izin vermemiştir, ingiltere üzerinden konusmalısınızı, her işinizi ingiltere abd ve fransa üzerinden yapmalısınız ki, bir aykırı durum, daha dün vatandasın olan insanlarla bugün yüz yüze bile konusamamakla sonuclanmıs politikalar. kendimizi yönetmedigimiz zamanlara ait bir politikaidi o anlamayan chp liler olabilir, be anladıklarnı ve buna kızdıklarını düşünüyorum.
politikadan siyasetten anlamayanların anlayamadığı ziyarettir efenim. ermeni sarkisyan davetini yapmış ve ardından "biz 1-0 öndeyiz" açıklamasını yapmıştır. eğer ki abdullah gül ermenistan'a gitmese tüm dünya adamlar sizi davet ediyor gitmiyorsunuz, sorun sizde diyecekler türkiye'ye.
ancak abdullah gül iyi bir siyasetçi olduğunu kanıtlayarak pabuç bırakmamıştır ermenilere. şimdi onlar düşünsün bakalım. "hani gelmezdi lan, kim verdi bu fikri bana" diyordur sarkisyan muhtemelen.
çok doğru ve yerinde bir karardır. cumhurbaşkanımız ülkemize yakışan bir cumhurbaşkanı olduğunu bir kez daha göstermiştir.
teşekkürler abdullah gül, ülkemizin boynunu dünya önünde eğik bırakmadığın için.
son sözüm de deniz baykal efendiye diyeceğim ama ona söylenecek hiç bir şey yok. kendi halinde takılsın...
dünyanın dört bir yanında bizlerin aleyhinde canla başla çalısıp; sözde ermeni soykırımı yasalarını bir bir dünya parlementolarından geçirten ermenilerin diyarına cumhurbaskanımızın gidecek olmasını kendime yediremediğim durumdur.
yapılmaması gereken bir ziyarettir. zira ermenistan öteden beri bize düşman olmuştur ve olmaya devam edecektir. bu durum bizim cumhurbaşkanımızın oraya gitmesiyle düzelmeyecektir. ermeniler yine "türkler soykırım yaptı" diye bağrınmaya devam edeceklerdir. biz de adamların ayağına gitmiş olacağızdır. acıdır. keşke olmasadır. ayrıca milli maçta cumhurbaşkanının ne işi vardır, gitmesindir.
tanım öncesi edit: azerbaycandan sevgilerle.
gidip gidilmemesi üzerine düşünmek yerine niçin gidildiğini üzerine düşünülse bence bazı şeylerin anlaşılır olacağı kesin bir olay.
Öncelikle yaşadığımız devirde futbol futboldur diye düşünmek en basitinden bilgisizliktir. bugün nobel nobel değilse hatta en basitinden güzellik yarışması sırf sadece güzellik yarışması değilse futbol da sadece spor değildir.
sanırım entrymin mevzusu olmadığı için niçin futbol sırf futbol değildir meselesi üzerine sizlerin beyinsel gelişimini bildiğim için açıklamama gerek yoktur. en azından şimdilik.
gel gelelim niçin sorusuna: efendim, öncelikle önemli sorular.
rusya destekli serj sarkisyanın önüne ne konduda ermenistan rusyadan vazgeçmeye başladı?
kalkıpta fantastik ötesi komplo teorisi olarak milli takım eşleşme kuralarının nasıl çekildiği konusunda bir fikriniz var mı diyerek birşeyler açıklayacak değilim fakat ne kadar güzel bir tesadüf ve bu tesadüf ne kadar güzel bir zamanlamaysa öteden beri iran ve rusyaya derin yakınlık ilişkisi içinde olan ermenistanın kafasını çelmeye abd merkezli güçbirliğinden birileri gönderiliyor.
takdir edersiniz ki, abd asla ve asla rusyanın burnunun dibine dick cheney gönderecek değil ve gönderemez.
bir ülkenin başbakanı daha başbakan olmamıştan bir ay önce abd yi ziyaret ediyorsa ve hukumetin bir nevi uzantısı olan bir şahıs cumhurbaşkanı oluyorsa o zaman söylermisiniz abd adına ziyareti gerçekleştirecek daha mükemmel ötesi bir aday ismi mümkün mü?
ve bu olay sırf mevzu bahis hükümet zamanı olmamış, bu unutkam halimle bile akp devri daha başlamışken bir önceki hükümeti kuran bülent ecevitin bile ziyaretini hatırlıyorum.
ermenistan dünün çocuğu değil hele ermeni diasporası hiç değil.
fakat bütün yeni ilişkilere sebep olacak o pasta paylaşımından ermenistana ne düştü?
dahası bu pastadan türkiye'ye ne düştü?
yoksa azerbaycana karabağı geri almak mı düştü?
ama yadıma o an hocalı düştü?
Şimdi benim gibi kültür niyetliliğinden sıyrılmış ve hatta kimliğiyle değil de fikriyle öne çıkan biri normal şartlarda ermeni kavramına ters bakmaz fakat bu iş ermeni halkının bir işi değil bu iş ermenistan respublikasının, ermeni diasporasının, abd sömürgeciliğinin, sömürgecilik yandaşlığının işi olması sebebiyle karşı çıkmaktayım.
sömürgecilik yandaşlığı dedim de artık yeteri kadar sömrülmüş hatta iliklerine kadar amerikan sermayesi ile bitkisel hayata geçmiş bir ülke artık sömürgeci yandaşıdır, kendisi de sömürgecidir ve bu sömürgecilik deneyimini ilk kendi halkı üzerinde edinir.
amerikan kelimesini burda sırf amerika olarak değilde daha geniş anlamda kullanmaktayım.
fakat bu rusyanın haklı bir pozisyonda olduğunu kanıtlamaz.
Öncelikle bu işin batık yanı varsa oda rusyadır.
fakat batık olmakla beraber rusya bir uyuyan devdir ve uyanmak üzere.uyandı uyanacak.uyanmış gibi.
bu devin yapılan gizli pazarlıklara hiç göz yummayacağı gerçeğinide size üzülerek söylemek istiyorum.
rusya öteden beri kurnaz politikada pek başarılı değildir.
pata küte hep girer. geçen gürcülere girdi daha evvel azerbaycana, macaristana bilmem nereye girdi.
işte bu uyuyan ve önüne gelen her yere silah gücüyle giren hödük yüzünden bu talihsiz topraklar daha çok acı görecek gibi.
pata küte girdiği konusunda en ufak bir kıyaslama için sizlere bir örnek. amerika iraka girdiğinde o kadar derin hazırlık yapmamasına rağmen insanları öyle bir inandırdılar ki, kafam çalışıyor diyen ben bile kahrolsun saddam gibi ucuz slogan tarzı düşüncelere kapıldım.
fakat rusya öyle mi? değil.
Şimdi başbakan demiş ki düşmanla karşı karşıya oturup sorunları çözeceksin.
ne kadar güzel.
fakat atalarımızda demiş ki dostu düşmana satma.
yanlız azerbaycanda da durum aynı. bugün iktidar iktidar olmamıştan yıllar evvel tek bir insanın elini sıktı oda tayyip erdoğanın elini sıktığı kişidir.
noldu şimdi?
hükümetler böyle. kurumlar şöyle böyle. hepsi aynı bezin parçası.
kime girdi bunca acı?
tabi ki halka.insanlığa.çoluğa çocuğa. kara çocuklara.beyaz çocuklara.genceçik insanlara.
son olarak: türkiye bu saatten sonra beş gol atmış ne yazar bu sömürgeci yandaşlığı size kaç gol attı onun hesabını yapın.
diploması nedir bilmeyenlerin hala savunduğu ziyarettir. sınırını tanımayan bir ülkeyle onun ülkesinde en üst düzeyden temsil edilmen senin kendini küçük düşürmen demektir. ermenistan akıllı tabii, öyle bir kafa kol'a aldı ki gidersek küçük düşeceğiz, gitmezsek de çözümden yana olmamış olacağız. biz küçük düşmeyi seçtik. maç değil bu sadece, orada ararat yerevan'ın maçına çağırmadı serj sarkisyan. ermenistan milli futbol takımı'nın maçına, türkiye cumhurbaşkanı'nı çağırdı. olayı kanıksamak lazım artık.
konuşulmasın demiyorum elbette. ama bunun yolu bu değildir. gerekirse başka bir ülkenin arabuluculuğunda konuşma isteğini her yerde deklare edersin ama böyle onurları ayaklar altına aldırmazsın. diploması bunu gerektirir. türk olmanın gerektirdiklerini işin içine daha katmadık bile dikkat ederseniz.
siyasetle futbolun ayrı iki kavram olduğunu kavrayamayanların karşı çıktığı ziyaret. ülkelerinde oynanan maça davet ediyor adamlar, ne var bunda? tribünde tarihten ya da siyasetten konuşacak değiller. maç izleyecekler sadece! yok sınırlarımızı tanımıyorlarmış, yok azerbaycanmış. yahu bre akıllı, bu ülkeyle bizim diplomatik ilişkilerimiz bile yok. iki komşu salak ülke yıllardır birbirine trip atıyor, olacak şey mi? aralarında diyalog yokken, yakınlaşma yokken, bir araya gelip konuşma kabiliyeti gelişmemişken bu sorunlar nasıl çözülür? öncelikle böyle adımlar atılması gerekir, ortamın ısınması gerekir. daha sonra da bir araya gelinip sorunlar konuşulur. kimse kusura bakmasın ama bunca yıl ermenistan hükümeti, halkı ve diasporayı eleştirmiş bir ermeni olarak utanıyorum ülkemden, çünkü hep nefret dolu olduklarını iddia ettiğim o insanlar şu anda daha fazla barış ve çözüm istiyor. gördüğüm budur.
ak parti'yi hukumeti ve nihayetinde cumhurbaşkanımızı sonuna kadar savunmama rağmen bu kadarını da beklemediğim ve yuh artık dediğim bir ziyarettir.azeri soydaşlarımızın bu konudaki hassasiyeti gözardı edilmiştir çok yazık olmuştur çok...
dubai'ye, amerikaya, almanyaya vesaire bir sürü memlekete gittiğinde nasıl bir faydası oldu acaba? merak etmekteyim. olayı fayda merhalesinden izleyen pek muhterem yazarlar cevaplasın bakalım.
