iddialı konuşuyorum; banko kürt sorununu bitirecek hededir.
milli takım dünya kupasını almış ve de finalde brezilya'yı 4-0 gibi net bir skorla yenmiş gibi sevinecektir tüm millet. bir faşistle aynı düşüncede olabildigim ender zamanlarda o düşüncenin içinde geçen eylemdir abdullah öcalanın ölmesi.
an başta ki yazarın da dedigi gibi bir milli bayramdır. bir coşkudur bu adamın ölmesi.
apo'nun, örgütün üst düzey kararlarında ve emir komuta kademesinde ağırlığı kalmamıştır. yalnızca halk'ın ve dağdaki alt tabaka teröristlerin gözünü boyamak amaçlı, bir lider profili olarak kullanılmaktadır. apo'nun ölümü bunları daha da birbirine bağlayabilir.
varlığı rahatsız eden bu adamın ölüsü hiç bir işe yaramasada mutlu eder hergün haberlerin bitiminde öldüğünü duymak istediğim insanların arasındadır kendileri.
başlığa tıklarken elim ayağım boşaldı. gerçekten öldü sandım. şükür namazlarına başlamanın vakti geldi! dedim kendi kendime. ama ölmemiş. ölüp napacak. allah onu orda napsın..
her fani gibi abdullah'ta tadacaktır ölümün tadını. abdullah, allahın kulu, hepimiz gibi.
abdullahın özelliği soyadı da değil, her kes gibi babadan yadigar.
abdullah öcalan kimbilir kaç abdullah öcalandan birisi ama o pkk'nin lideri. devletin diliyle bebek katili, onbinlerden sorumlu.
şimdi bir mahkeme düşünelim, mesela şavşat 3.ağır ceza. sene olsun 1958, hayalde, gerçek değil yapıntı. bir allahın kulu abdullah bir babayı iki evladını öldürmekten sanık. müstantik yani iddia makamı iddiasını kaleme alır tck 450. maddesi mucibince idamla tecziyesine. sanık abdullahın karşısında üç adam durmaktadır. sorarlar sanığa iddiaya dair bir cevabın, diyeceğin varmı. sanık abdullah, boynu bükük, eller önde kavuşuk; allah milletimize, devletimize zeval vermesin hakim beg, vallahi de, tallahi de suçsuzum.
üç adamdan ortadaki mümkün ki pis pis sırıtır. döner sağına soluna, güya birşeyler fısıldar; sağı solu bir şeyler fısıldar gibi başını sallar. Aslında sallanan abdullahın bedenidir. bir sabah, şafak; ceza infaz edilir.
şimdi bir mahkeme düşünelim, adada olsun. önlerinde falancaların imzalarına havi, falanca yabancı bir ülkenin rica-tehdit karışık protokolü. savcı aynı teranede tck'nın 146 taksim 1'e göre idamına. sanık suskun. karşıdaki adam yine usülen sağına soluna bakar, ama yazıya da bakar ve anlar ki versede cezayı, infaz kabil-i tatbik. gel zaman git zaman, ab müktesebat filan kalktı idam.
bütün bunlar alegori, hikaye. ama yaşannmış.
şimdi milleti allahın dediği olurla uğraştırmak niye.
televizyonlardan, miting alanlarından savrulan kementler bana garip geliyor.
Evet bizim devlet bu kez asmadı, yaşatıyor.
Ama mecburen, ama hayır vardır diye, oturup millete bunu izah edeceğine.... neyse
fikrim şu ki, devlet refleksi bu kez rica ile de olsa doğru istikamette tecelli etmiştir. bizim devlet bazen rica da dinlemez; onca başkan istirham etsede menderes ve arkadaşları idam.
kimsenin kızmasına kimse karışamaz. ama hayırlı olmuştur idamın kalkması her bakımdan.
