2.
-
Abdal'ın Bağ/ı
bağlar bozuldu, üzümler/de terkin
yazılmış, bütün niyetler; kapı dışına
itilmiş, o amayı okumuş; bu kaçıncı adındı senin,
şu bağbozumu mu; uzanmış bir avuntuya
düşmüş halin, el-pençe divan durur
o yedi iklimin; hangi ikliminde
sendin, yüzünü çevirendin; bir ten'e kusur
zannedilen neydi; kapalı pencerelerde
zira boşalmış kadehlere dikilmiş,
gözün, çevir; aştığın kıldan köprüleri
geçerken, kimmiş düş/eli bir niyetten silinmiş
peki söyle; acep hatırlar mısın, o gül'çine dönenleri
-hey sen de mi uzlete düşmüş bir şarabı,
içtin; o halde nasıl anlamazsın çıplaklığımızı,
bir de şu yüzü üzüme kararmış bağ/ları...
(bkz: Ali Özgür Özkarcı)
(bkz: post modernist paçavra şiircikler)
