sözü geçen şiirler neyzen tevfike aittir. abazanlıktan ziyade sosyal mesaj vermektedir. ancak abazan şiirleri olarak nitelendirilebilecek bazı anonim eserlerimiz de mevcuttur.
şöyle ki:
ne dul veriyor ne bakire,
bir am yok mu şu fakire.
otuzbir çeke çeke,
zam geldi hacı şakire...
bu sabah dışarı baktım güneş gitmişti
güne başlamak için bazı tanıdık film adları
güzel bir film gördüm kendimi kaybettim
Gözlerimi yumdum ve ben süzülüp aletimi çıkardım
Bir duygudan daha fazlası
Ben o eski filmi gördüğümde aynısını oynardık
bir duygudan daha fazlası bu
seni yürürken seyrettim
gözlerimi yumdum ve ben süzülüp aletimi çıkardım
uludağdayım uludağda
karı seyrediyorum karı
donu çözülmüş buz gibi karı
masamda sıcacık biram
hani ya rakım
herkes skiyle le kayıyor
benim skim kırık
ismim orhan veli kanık...
en güzel örneklerinden birinin Orhan veli tarafından verildiği şiirlerdir.
uzanıp yatıvermiş, sere serpe
entarisi sıyrılmış, hafiften
kolunu kaldırmış, koltuğu görünüyor
bir eliyle de göğsünü tutmuş.
içinde kötülüğü yok, biliyorum;
yok, benim de yok ama...
olmaz ki!
böyle de yatılmaz ki!
Orhan veli bu dizelerde gayet masumum imajı vermek istese de, kadını ilham kaynağı olabilecek kadar uzun süre kestiğini anlamak güç değildir. işe sanatsal baktığı içinde helal olsundur.
