mahalle maçlarında kaleye kimse geçmek istemeyince, mecburen mahallenin en zayıf, en ezik çocuğu ya da oyunculardan birinin kendi halinde üçgen oynayan kız kardeşi * kaleye konurdu. kaleye geçen bu zavallı çocukcağızları ezmemek için de topa abanılmazdı.
küçüklükte mahalle maclarında cokca sarfedilen cümle. Ama abiler hayvan gibi abanırlardı sonrada abanmadım teknik vurdum diye kandırırlardı. Hey gidi dünler hey...
Özellikle yaş farkı bulunan rakipler arasındaki futbol maçlarında söz konusudur. Yaşça büyük olanlar topa sertçe vurdup da birilerinin kafasına gözüne gelirse o adamın iflahı kesilir. Yaşça büyük olanlar her zaman biraz da olsa abanmak ister. Küçükler teknik de teknik diye ortalığı velveleye verir.
- abanmasana olum.
+ kim abandı mına koyim . teknik vurduk .
- senin tekniğine sokiim ben o zaman.
+ bende seninkine sokim.
- tamam lan aban mına koyim . ama sen kaledeyken bende abanırım.
+ olum ben teknik vuruyorum.
- tamam bende teknik abanırım. * (bkz: teknik abanmak) **
dokuz aylık ta kaledeki çocuğun söylerken sanki elemanlar üzerine roket göndereceklermiş gibi endişeli söylediği söz. tabi, her topa abanan şişman çocuk aldırır mı, tamam lan geç teknik vuruyoz der yine abanır..
-abanma lan.
+ne abanması ya karı* gibi oynama, ayak içi vurdum.
-bende vurayım ayak içi. (orada tartışılan kişiye ayak içi ile hızlı bir atış gerçekleştirilir.)
+ya git ya ben oynamıyorum hep böyle yapıyon.
*bir abi kardeş arasında yaşanmıştır.
ilkokul kantinlerinde başıma gelen hadisedir. ilkokulda kısa boylu ve içine kapanık bir çocuk oluşum en önde olsam bile o alışverişi fark ettirmeden kendimi tamamlamayışım ortaokula giden abiilerin ablaların beni ezmesine yani üzerime abanmalarına vesile olup kantincinin abanmayın abanmayın geri haydiee diye bağırışını hatırlatır.
