aynanın en güzel yanı gördüğünü aynı biçimde uzaklık yakınlık oranına göre farklı boyutta göstermesidir. fakat kendini dev aynasında görüp de boşluğa düşmek kişiyi en derin üzüntülerin insanı yapar. bu cümle de aynaya bakan bir insanın haklı bir serzenişi olmakla birlikte kendisini tanıyamamanın verdiği şaşkınlık ifadesidir.
