kendimi odun gibi hissediyordum bi tane de romantiğinden film açayım dedim bunu izledim.
1 saat 42 dakika. 2002 yapımı. ımdb 7,4
mandy moore'u angelina jolie'ye benzeten tek ben değilimdir herhalde. bu filmde epey benzettim.
konusu klasik olsa da sevdim. izlenebilir.
ilk sahnesi rezalet amerikan gençlik filmleri gibi, bir grup kıçına rahat batan gencin toplaşıp ücra yerlere gittiği bir sahneyle başlayan ama sonra beklenmedik şekilde güzelleşen, seyrettikten sonra insanın içini sızlatan, izlenesi film...
"ask daima yürekten ve sabırlı sevmektir.
kıskançlık değildir.
Aşk kendini beğenmiş veya kibirli değildir.
bencillik veya terbiyesizlik te değil.
aşk suç değildir
yada alınganlık."
son 35- 40 dakikası hüngür hüngür, zırıl zırıl, hıçkıra hıçkıra ağladığım film. aslında film beni çok şaşırtmadı. kız zaten " bana aşık olmayacağına söz ver. " dediği zaman insan tahmin ediyor neler olacağını ama kendini tutamıyor işte. tek kelimeyle harika bir film. 9. 9 şiddetinde tavsiye ediyorum.
insana " acaba ben de 3- 4 sene aynı hırkayla dolaşsam kendime bir landon carter bulabilir miyim? " dedirten filmdir ayrıca.*
sonucun ne olacağını bile bile izlediğiniz bir film sizi ağlatabiliyorsa iyidir.a walk to remember da öyle.unuttuğunuz duygularınıza bile yumak yumak gömülebilirsiniz
basit ve türk filmleri gibi bir konusu olmasına rağmen beni ağlatmış güzel bir gençlik filmi.
--spoiler--
-erkeğin, sevgilisinin birkaç ay sonra öleceğini bile bile onunla evlenmesi o kadar duygusaldı ki.. yani filmden sonra resmen psikolojim bozulmuştu. ne harika bir erkek diye.
-filmin müzikleri de çok güzel. hemen hemen birçok şarkıyı mandy moore seslendirmiş zaten.
-erkeğin, kıza yıldız alması ve teleskopla birlikte yıldızı izlemeleri çok romantikti.
-kızın ölümünü göstermemeleri çok yerinde olmuş.. zaten yeteri kadar ağlatıyor.
--spoiler--
filmle ilgili hatırladıklarım bunlar. romantik, ağlak bir film izlemek isteyenler bulup izlesin. sanırım dvdsi filan çıktı.
aşkın insanı nerden nereye getirebildiğini, ne kadar güçlü,kalıcı ve masum bir duygu olduğunu anlatan harika bir film.
beni benden alan sözlerse: bizi aşkımız rüzgar gibi.göremiyorum, ama hissedebiliyorum.
insanın içini mahveden, dudakta minik tebessümler oluştururken gözlerden yaşları akıtan, işte gerçekten aşk budur dedirten film. kesinlikle izlenesi film.
