charles dickens ın en önemli eserlerinden biri. fransız ihtilali yıllarında kaleme alınmıştır. o yıllarda londra ve paris te yaşananlar, halkın durumu, sefaleti, açlığı ve vahşet çarpıcı bir dille anlatılmıştır.
şiddetin hangi düşünceden gelirse gelsin ne kadar kötü olduğunu anlatan, kansız devrim olmaz zihniyetindeki insanların muhakkak okumaları gereken harika eserdir. günümüzde çok ciddiye alınmayıp ilkokulda bile okunabilecek kıvama getirilmiş baskıları da olsa, aslında az lafla çok şey anlatan romanlar kategorisindedir. sömestr tatilinde okunup hakkında ödev hazırlanması değil, üzerine düşünülmesi gerekir.
charles dickens'in 1859 yılında gazetelerde tefrika edilmek üzere yazdığı, dünya klasikleri arasına girmiş romanıdır.yazar, fransız ihtilali'nde, ortalığı kan gölüne çeviren cumhuriyet kurallarının dayattığı ve artık o dönemin bir rutini olan giyotinle kafa kesmelerde öldürülen binlerce insanın acısını ingiliz halkına anlatmayı amaçlamıştır, ve aşkın her yerde zaman tanımadan yaşandığını anlatan romandır.
charles dickens'in kaleme aldığı, dünya klasikleri arasında bulunan kitabın adıdır. devrim yıllarının aristokrasisini, sert bir dille eleştirerek anlatır.
charles dickens'in fransiz ihtilalinde yasanan dramlari anlattigi dunya klasigi olmus kitabidir. olaylara sadece fransiz vatandaslarinin cumhuriyet icin savastiklarini gostermis olanlara karsilik bir aileyi konu alarak aslinda yasanan eziyetlerin ne kadar buyuk oldugunu da gosteriyor. eger benim gibi sulu goz biriyseniz kitabi okurken zaman zaman gozlerinizin dolmasina neden olabilecek bir kitaptir. ayrica hic ara vermeden bitirmek istiyeceginiz kitaplar listesi arasinda yer almasi kuvvetle muhtemeldir.
charles dickens'ın kendisinin de en iyi eseri olduğunu kabul ettiği ne bir ihtilal ne de tam olarak bir aşk romanıdır.Elinize aldığınızda bırakamayacağınız kadar sürükleyici ve aşkı için giyotinin altına kafasını koyarken tereddüt dahi etmeyen bir adam yaşar bu kitapta.
charles dickens'ın en iyi romanlarından biri. *
ihtilal dönemini gerçekçi bir dille ele almış. adeta o dönemde yaşıyormuşsunuz hissini vererek, harika ötesi bir roman yazmıştır.
tekrar tekrar okunabilecek, her satırından zeka pırıltıları fışkıran ve ağlamaya sebebiyet verecek duygusal bölümler içerir. romanda ki aşk ise insanı epey bir hüzünlendiriyor. **
müthiş charles dickens romanı. okurken bayan defarge'yi öldürme isteğini çok şiddetli yaşıyorsunuz özellikle sonlara doğru. bir yandan da aşka bir kez daha inanıyorsunuz zira yok böyle bir fedakarlık...sydney carton'ın yaptığını kim yapabilir ki. sonunda gözyaşlarınıza hakim olmanız zor.
elimdeki madalyonu ters çevirirsem ya da bir başka deyişle insanın duygusallığını ele alırsam evet iki şehrin hikayesini yorumlamak, algılamak ve yadırgamamak daha kolaydır hatta doğaldır.
oysa orda doktoru, kızını ya da onların hikayesini değil de dükün arabasını durduran zavallı kadının hikayesini anlatmış olsaydı charles dickens belki de romanı çok daha farklı okuyacaktık, muhtemelen tuttuğumuz saflar değişecekti.
ha bir de şu dikkatimi çekmiştir iki şehrin hikayesi' nde, tüm bu kana susamışlığı bu denli korkunç bulmak bu şiddeti yaratan daha güçlü, ondan da güçlü olan esaret, kölelik düzenini hiçe saymayı gerektirir, yani başlı başına bir ironiyi. romanı okurken bu ironiyi görebilmek lazım sanırım.
eşsiz bir romandır. ilk 100-150 sayfa sıkabiliyor ancak sonrasını bir solukta okuyorsunuz.hele Carton...
bunun dışında iltilalin acımasılığından da bak,hsetmektedir.ancak haklı gibi görünsede istisnalar bulunduğunu bildirmektedir.
dikkat çekicidir ki yazar kimseye suç atmamaktadır. çok güzel bir uslupla olayı olduğu gibi anlatıp hatanın zalimlikten ve cehaletten kaynaklandığını göstermektedir.
Charles dickens'in aşka bakışını, bu insani duyguyu nasıl ele aldığını biliyoruz. Belki de bilmediğimiz bir şey vardı. O da insanlarla ilişkide ya da bir devrim yani kan anında aşkın nasıl şekil alacağıydı. Bunu da bize çok güzel özetlemiştir dickens. Devrimin kanlı atmosferi içinde ölümsüz bir aşkı barındırır. Carton'ın romanın sonlarına doğru yaptığı sarsıcı hamlesi belki modern topluma verilmiş bir mesajdır. Böyle bir basit duygusallık ve mantıksızlık değil ama insanın kendine vefa duygusu olarak yorumlanabilir.
Bizlere büyük umutlar gibi bir anıt bırakan bir büyük yazarın başyapıtıdır. Okumayanlar okumalıdır. Diğerleri için:****
charles dickens'ın fransa'daki devrim yıllarını mükemmele yakın bir şekilde anlattığı, sonu acı mı mutlu mu bir türlü anlamadığım, gerçekten klasik olmaya değer kitabı.
fransız ihtilali dönemini en iyi anlatan eserlerden biri olarak bilinir. carton denen karakterin yaptığı o ürkütücü fedakarlık okurun kanını donduracak kadar etkileyicidir. carton giyotine gitmeden önce son kez şöyle söyler: "Şimdiye kadar yaptığım her işten çok daha iyi bir iş yapıyorum.Şimdiye kadar böyle bir huzura kavuşmamıştım."
7 yıllık anadolu lisesi okuyanların bir çoğunun orta 2de veya da 3te tam hatırlamıyorum ingilizcesini okuduğu kitaptır.
Çok fazla roman okumayan biri olarak insanın aklında büyük bir yer eder. sadeleştirilmiş hali bile çocuğun aklında bu kadar yer edebiliyorsa, genişi kimbilir nasıldır orjinal dilinden okumak lazım.
çok fazla kitap okumam, yılda iki en fazla üç tane okurum. ama hiç şüphesiz okuduğum kitaplar içersinde en iyi başlangıca sahip kitap. kitaplığın en üst rafından çıkarıyorum ve yazıyorum.
--spoiler--
tüm zamanların en iyisiydi bu... en kötüsü de! bilgeliğin çağıydı. aptallığın çağıydı. inançların dönemiydi. inançsızlığın da. mevsim aydınlığın mevsimiydi. mevsim karanlığın mevsimiydi. umut'un baharını, umutsuzluğun kışını yaşıyorduk. her şey geleceğindi. gelecek hiçlikti. hepimiz cennete gidiyorduk; ya da tersine, cehenneme. gün bugüne o kadar benziyordu ki, gürültücü yetkililerden kimi, karşılaştırmaların yalnızca üstünlük açısından yapılmasında direnir oldular...
--spoiler--
not: ilk paragraf olduğu için, paragrafın başına üç nokta koymaya gerek duymadım.
charles dickens in mutlaka okunması gereken romanıdır. eleştirilerini sert bir mizahla yapmıştır bu da zaman zaman insanın dudağnda kırık bir gülümseme yaratır.
