James Joyce'un tadından yenmez eserlerinden birisidir. Baş kahraman Stephen Dedalus'un sanatçı kimliğini ararken, aile, din ve ülke gibi temel etkenlerden kopuşunu işler. Joyce sözcük seçimleriyle nemli, kirli ve vicdan azabıyla bezeli bir ortam oluşturur. Bünyesinde otobiyografik noktalar bulunduran bu romanın baş karakterinin isim seçimi ile Yunan mitolojisinde bulunan Daedalus'a gönderme yapılmaktadır.
"-bir gün kendi başına buyruk kaldığın zaman, stephen - ve diyebilirim ki bugünlerden birinde kalacaksın- ne yaparsan yap, yalnız efendi adamlarla ahbaplık etmeyi unutma! sana söylüyorum, ben gençken çok eğlendim. iyi insanlarla arkadaş oldum. hepimizin elinden bir şeyler gelirdi. birimizin sesi güzeldi, biri iyi rol yapardı, biri güzel komik şarkılar söylerdi, bir başkası iyi kürek çekerdi ya da iyi raket oynardı, öbürü çok güzel hikaye anlatırdı, falan filan. her zaman yapacak bir iş bulurduk, günümüzü hoşça geçirirdik, hayatı biraz görürdük, hiçbirimizde bunlardan bir şey kaybetmedik. ama hepimiz efendiydik, stephen -hiç olmazsa öyle olduğumuzu umuyorum- ayrıca da sapına kadar dürüst sağlam irlandalılardık. senin de bu çeşit insanlarla düşüp kalkmanı istiyorum, ciğeri sağlam adamlarla."
