beklenenin altında, klasik my dying bride soundu dışına taşmayan bir albüm olmuş. vokalin daha yetersiz ve geride kaldığı bir albüm olmuş. mdb ne yapsa dinleyecek olan mbd fanları dışında pek ilgi görmeyecektir. albümde hit şarkı olduğu söylenemez. my dying bride 90ların ortasındaki müziğini özletmeye çoktan başlamıştı zaten.
son albüm songs of darkness words of light çizgisinde doom/death karışımı sert bir sound'a sahip my dying bride'ın son albümü.
yalnız aaron'u pek bir sakin gördüm, brutal'e pek ihtiyacı yokmuş gibi söylemiş parçaları.
indirmeye calısmamın 1. asamasında %72, 2.sinde %99 ve 3.sunde %100unde hata veren, kotamı yakıp yıkan album.20dk sonra dinlerken cosacagım, "yihhe yuppu heyyo" nidalarıyla mutluluktan belki de basımın goge varacagı album.
edit: dinleyip huzur bulmamla beraber, aaronun sesindeki duygu yogunlugunun en az hissedildigi album oldugu kanısına vardıgım album.l'amour detruit, i cannot be loved, and i walk with them ilk dikkat ceken parcalar bana gore.
