barış manço'nun ayı şarkısının akılda en çok kalan kısmı.. daha sonra y ve ı diyin bakayım diyerek insanlara ayıyı en eğlenceli bir şekilde öğretmistir buyuk ustad.
klasik bir doktor - çocuk hasta arasında geçen diyalogtur. ne olmuştur, çocuk kırda bayırda kendinden geçercesine oyununu oynamıştır, terli terli bir güzel soğuk suyunu da içince düşülecek mekan bellidir. hastahane! ve tabiki doktorlar... çocukluk döneminin kabusları. karşınızda onları kafasına taktığı o kocaman ve size oldukça komik gelen yuvarlak aynalı aleti ile bakıyor bulursunuz. her gittiğinizde kafasındaki tuhaf aletle size bakar ve şöyle der;
- küçük hanımın/beyin nesi varmış bakalım?
aman ne cici! bıkmazlar efendim böyle seslenmekten, nedir daha mı itici olmak derdindelerdir? korkuyoruz işte çünkü az sonra başımıza gelecek olanı biliyoruz. az sonra yine o iğrenç tahta çubuğu taa gırtlağımıza kadar dayayıp o muazzzam cümleyi söyleyeceklerdir;
- a de bakayım.
sizde tabi mecburi, kusmaya ramak kalmış bir halde ağızdan boşalırcasına;
- aaaaaaa
dersiniz. yapacak bir şey yoktur, gerilim filmi gibidir. katlanırsınız. her defasında bir daha terli terli soğuk su içmeme konusunda kendinize söz verirsiniz. lakin çocukluktur bu, yapılan; koyulan kurallara uymak değil, onları yıkmaktır.*
görüldüğü üzere bir "a de bakayım" seslenişi bilinçaltına nasılda yer ediyor. ***
"a de bakayım"la ilgili yaşanmış bir olay vardır, şöyle ki:
doktorun herzamanki gibi odasının hastalarla dolup taştığı bir gündür. içeriye orta yaşı biraz geçmiş bir çift girer. ve doktor olağan muayenesine başlar. hasta olan kadındır.
+ buyrun sorununuz ne?
-boğazım ağrıyo, ateşim var, bir titreme geliyo üstüme.
+ağzını açın, net göremiyorum a deyin.
eşi hemen atılır.
*o'nun okuması yazması yok ki!
+/+?^-)'!
tanım: doktorların hasta kişinin boğazını daha rahat görebilmesi için yapılmış uygulamadır. a dendiği zaman bademcikler ortaya daha net çıkar ve doktor, kişiyi abeslangla muayene eder.
