yaşanılan şeylerin sonucu gelinen haldir. doğruluğu vardır. ve kesinlikle aşk anlık veya geçici bir durumdur. kalan şeyse sevgidir. kimine bazen gösterdiğin sevgide yetmez ya da onun anlayışı farklıdır. benim tek isteğimse güzel bi tebessüm eşliğinde sevgi dolu bakarak günaydın demesi. zaten bunu yapan birinin sevgisini çok iyi anlar mutlu olurum onunla. benimde yapabileceğim şey budur. zaten daha fazlasını yapmadığım için yalnızım şu anda. yazılcak çizilecek çok şey var aslında ama onları da blog sayfama yazarım belki bir gün.
insanlar arasında olduğu iddia edilen, fakat onlarca kişiye tarif ettirince tüm tariflerin beğeni, hoşlanma, sevgi, tutku, cinsel çekim tarzı şeyler olduğuna inandıran durumdur.
Bu nedenle aşka inanmamak gayet doğaldır.
olmayan şeye inanılmaz. aşk dediğin en zayıf anında hissettiğini sandığın saçmalıkların bileşkesi olmaktan öteye gidemez, esas olan saygı ve sadakattir.
evet, aşka inanmıyorum. bir kızın peşinden koşacağımı da düşünmüyorum. ha, bir kızı seversem gerçekten severim. sevgili olmak için sevgili olmam onunla. işte bu yüzden yalnızım. doğru kişiyi beklemekten aşka olan inancımı yitirdim. lanet girsin. aşk şarkıları dinleyip olmayan aşkın acısını çekmek kadar saçma bir şey yok.
aşktan dolayı çok canı yanmaktır aslında. kimse aşk gibi büyük bir olguya karşı boşuna inancını kaybetmez. ne yaşanmışlıklar, tatlı acı ne hatıralar vardır. ve sonunda birisi bunların hepsini sizden alıp gitmiştir. geriye ise sadece aşka inanmayan bir yürek kalmıştır. ne mutlu ki daha sonra o yüreğe aşkı tekrar tattırabilecek olana...
evren bile tüm görkemi, eksiği gediği ile ilah-i bir aşkla var olurken yaşama sebebi olmayan insandır.
nasıl aşık olunmaz, nasıl aşka inanılmaz !?
nasıl inanılmaz bu kadar açık seçik var olana ?
sonra aşk sadece karşı yahut hem cinse duyulan bir şey değildir ki... bir ağaca bile aşık olabilir insan. bir mekana, bir şehre, bir içkiye, lezzete, duruma, bir tabloya, şarkıya, tarihi bir olaya, kişiliğe, işçiliğe.. tanrı'ya, allah'a, kutsal ruh'a; artık neye inanıyorsa...
hiç değilse kendine aşıktır insan. yaşama iç güdüsü dediğin şey içten içe kendine duyduğun aşktır. nefret etsen, bıksan bile kendinden, bir odun edasıyla yaşayabilirsin, aşık olduğun, seni mutlu edemeyen insanla uzun bir yolu yürür gibi yürürsün öylece, kendi kendine, gücün yettiğince. aşık olmayı bıraktığın an kendin son verirsin o yaşama.
aşksız olmak, aşka inanmamak diye bir şey yoktur. aşkı inkar etmek, onun farkında olamamak vardır.
aşk var. hep oldu. hep olacak. bir şekilde.
her aldatılmanın arkasından yapmak istediginiz. yani yapmamak istediginiz. ama aşksız bi ilişkinin tadı olmayacagını bildiginizden yine inanır yine aşık olursunuz.
yaşamın yarasını alıp götürme durumu. inandığınız bi aşk hüsranlada bitmiş olabilir. yada gerçekten inanmayıp, yelkenlerini farklı yönlere çevirirsiniz.
modern zamanların en çok talep göreni. her iki kişiden biri aşka inanmadığını söyleyip, hakkında şok açıklamalar yapıyor. kedi diyorum, ciğer diyorum, seviyorsan neden hala gidip konuşmuyorsun diyorum? aşka inanmıyormuş, hadi canım sen de!
Aşık olmayana aşk kuru bir kelimeden ibaret.Yarı palavra, yarı safsata.
Aşık olmayan bunu anlayamaz, olansa anlatamaz.Öyleyse nasıl anlatılabilir aşk, kelimelerin hükmünü yitirdiği yerde...
