bilemezsin. nereye götüreceğini bilemezsin. bazen en ferah yüksekliklere, en tatlı kokulara sürükler aşk seni. bazen de öyle yere indirir ki koskoca bir karanlığın içinde bir oraya bir buraya savrulur durursun. söylenenler ve söylenmeyenler nice uykunun katilidir. sabahların anlamı kalmaz çünkü bembeyaz teni bir yabancı okşamaktadır. düşünürsün, kahrolursun.
aşk ve yıkım bir çizginin üzerinde ilerleyen iki ağır trendir. birbirinden asla ayrılmaz. yine de yolcuları hep güneşe bakar, güzel bir renk arar gökkuşağında.
