bence aşk bir çocuğun elma şekeri gibidir. Her zaman ağız sulandıran, yerken eline ağzına heryerine bulaşan ve bitince üzülünen bir şey. ne biliyim başka bir tanım gelmedi aklıma.
aşkı en iyi tanımlayan şey bir cümle değil cümlesizlik bir suskunluk halidir. gerçek aşık o duygunun en üstseviyesinde diyecek bir şey bulamaz, susar. gözleriyle anlaşır onlar.
Güzel olan
Her günü seninle tekrar tekrar yaşamak
Erimek yarını olmayan zamanlarda
Durdurmak bir yerde bütün saatleri
Bütün kuralları kırıp parçalamak
Sonra varmak o yerlere
Mevsimlere dur demek
Kar yağarken çiçek açtırmak ağaçlara
Güneşi bir akşam saatinde tutup bırakmamak
Sonra doldurmak ay ışığını kadehlere
Delicesine içmek
Ve unutabilmek her şeyi ansızın
Sevmek seni en yücesiyle sevgilerin
Birlikte geçmiş, gelecek bütün çağları aşmak
Güzel olan
Sevmek seni Tanrılar gibi
Seninle Tanrılaşmak...
