Benim sadık yarim kara topraktır. Efsanedir o güzelliğin on para etmez bende ki bu sevdan olmazsa türküsüyle felsefeye bile konu olmuştur. Şarkışla efsanesidir.
1969 yılında TRT'ye verdiği röportajı izleyince insanın zihnini çalkalayan adamdır. tam anlamıyla adamdir. Toprak bu adam icin her şey iken bizler icin manasız. Toprak Aşık Veysel ile can buldu benim icin yıllarca, onu dinledikçe, sevdikçe. Röportajında "Benim gözlerim olsaydi toprağın değerini bilmeyecektim, üstümden geçip gidecektim. Ben ölünce mezarıma taş falan koymayin, üstünde otlar bitsin, cicekler açsın, benim toprağım da vatana hizmet etsin." diyor. Toprağa yalın ayakla basmaya dahi özendiren, toprağa bakış açısını değiştiren adam. mekanı cennet olsun. Lakin bizim toprağa karşı nankörlüğümüz ortada. Ve Aşık Veysel'in bu vasiyetine karşı saygısızca davrandığımız da aşikar.
memleketlim olur kendisi. türkiyenin en değerli şahsiyetlerinden biridir. çocukken yakalandığı çiçek hastalığı yüzünden iki gözünü de kaybetmiştir. şiirleri; "deyişler", "sazımdan sesler", "dostlar beni hatırlasın" isimli kitaplarında toplanmıştır. 1973 yılında akciğer kanseri sonucunda hayatını kaybetmiştir. tini şad olsun.
