bile bile ladestir. herkes mutlaka yaşamıştır böyle bir hissi. belki de olunmaması gerektiği için caziptir. karşındaki insanın duygularından haberdar olduğunda senden nefret etmemesi için yüreğine kilit vurmaktır. çok amiyane tabirle bağrına taş basmaktır.
aynı ortam içinde bulunursunuz onun sizin duygularından habersiz. bir işaret ararsınız acaba mı diye ama nafile. olmaması gereken bir şeydir zaten bu. hayatı hayat yapan olgulardan biridir. onun uğruna hayatı ıskalıyorsanız, karşınıza çıkan fırsatları erteliyorsanız o zaman çok berbat bir hale dönüşür.
zaten hiç doğru kişiyi bulamazsınız belki de aşk budur bilemiyorum. önemli olan sevgiyi saygıyla birleştirmek ve son düğümü yine saygıyla atmak.
birkaç günlük heveslere, alışkanlıklara aşkı kondurmamak.
onu ararken yorulmamak ya da aramamak çünkü hep siz aramayı bıraktığınızda gelir derler.
karşı tarafın bir şey hissetmediğinin anlaşılması üzerine farkedilen, can yakıcı eylem.
kişi kendi içinde "söylesem? söylemesem?" geyikleri yapar, tartışır. sonucunda da "hiç değilse arkadaşım olarak kalsın" mantığıyla hareket eder ve olay kapanır. kişi, için için yanmaya karar verir, tüttüğünü dışarıya göstermez, közlenir durur.
murphy kanunlarından biridir. ayrıca kişinin elinde değildir. kurşun çıkmış yola sana doğru geliyor. "eğilmem lazım" desen ne olur, demesen ne olur. vurulacaksın, çaresi yok.
aşık olunması gereken insan yanında dururken karşında duran insanı düşünmektir. yanında değil karşındadır ya bulunmaz hint kumaşı gibi görünür gözüne beş para etmez adam.
seni gerçekten sevmesede...
asla güvenmesende....
ummadığın bir anda arkasını dönüp gideceğini bilsen bile...
onunla hiç mutlu olmayacağını bilsen bile...
tamam dersin kötü olan tüm yönlerine, yanlış olsa dahi tüm yanlışlar kabul dersin... kimseye hissetmemişsindir bunları...
ama gel gör ki hissettiklerinin ömrünle boy ölçüşemeyeceğini özetle yorulduğunu anladığın zaman sen gidersin bu aşktan. ya da aşk gider senden...
