Acı çekme isteğinin sadece bir yoludur.
Kişi ancak kendisine aşık olabilir. Aşk zannettiği olay Bir kişiye karşı değil kendi duygularına beslediği biçimsel hayranlığın izdüşümü, edebi dilde gölgesidir. Buradan yola çıkıldığında tanrısallaştırma eylemi bir tür ruhani intihardır. Bir insanın yaptığı her hareketi söylediği her sözü saatlerce düşünmek ona karşı davranış biçimi geliştirmek ile sadece ızdırap sahibi olunur. Karşıdaki insandır, düşünen hayvan, yorulan makinedir. Özellikle duygu yoğunluğuna sahipSeniz aşık olduğunuz kişi kişi ancak bedendir. Basit düşündüğünüz takdirde yani ona gerçek değerini verdiğinizde olay çözüme kavuşur.
Öte yandan her insan bu ızdıraba en az bir kez sahip olmalıdır. Hiç bir aşk aCısı öldürmez ve nihayete erdiğinde gücünüzün farkına varırsınız.
Aslolan sevgidir ve kişinin kendisidir.
ben zaten kendimden üstün bir karşı cinsle rastlaşmadığım için tanrılaştıramıyorum. aksine ben tanrılaşıyorum. hatta benim tanrılaştığıma inandırıyorum karşımdakini. amına koyayım çok ayıp ediyorum. umarım bir gün ben de tapınırım bi hatuna, bi de tepinirim üstüne. tanrı-tanrıça kombinasyonunda geçinir gideriz.
