Türk insanının kendi neslini tarif ederken başlıca ifadesinin taso olduğunu bir kez daha hatırlatmış olan durum. ‘Biz de taso oynadık’. ‘Son tasoyla oynayan nesil bizdik’ vb.
Arkadaş 1985 – 2000 yılları arasında doğanların tamamı ‘tasoyu en son bizim nesil oynadı, biz de misket vardı, hep sokaktaydık sapanla oynardık. Leblebi tozu falan hep en son bizde. Cep telefonunun da tam geçiş dönemini yaşadık, futbolcu kartları.. bizle birlikte bitti. amiga - sensible soccer vazgeçilmezimizdi, mantar tabancası vardı, bayram harçlığımız hep torpile kız kaçırana giderdi. pançodan bedava çıkınca soluğu koşarak bakkalda alırdık. elvan gazoz vardı şimdikiler de gazoz mu? ‘ gibi söylemlerle neslini ifade ediyor.
Kimse kimseyi kandırmasın. Kimi abilerinin yaşadıklarını kendi anısı saymış, kimi gerçekten kendinden başka bu olayları kimsenin yaşamadığını sanıyor.
Artık yakın tarihe ait her şeyi bir şekilde her yaş grubu biliyor ve anlatılınca kimse yabancılık çekmez.
Gurur duydugum soylemdir. Biz de tasolarla oynadik, biz de 90 lilarin bile pek kullanmadigi macintosh bilgisayarlar kullandik, biz de mahallede top oynadik, biz de 90 liyiz uleyn.
Tasolarla oynadık kolaturka reklamları topları bardakları kapilast güçlerle hala mücadele vardı telefonla onla bunla geç tanıştık varsa bir kaç oyun vardı oynadığımız...
