bu gün orada müdahil olan 105 yaşında bir anne vardı. oğlunun mezarının nerede olduğunu bilmek isteyen. o kadın için oğlunun mezarını bulan adam kahramandır.
her siyasi rejim, kendisini koruma ve geliştirme içgüdüsü ile doğar. bunu, diğer siyasi rejimlerin sağlama hakkı var ise; var olan rejimlerin en iyisi olarak gördüğümüz demokrasinin daha çok hakkı olmalıdır.
12 eylül'ün genel özeti aşağıdaki utanç tablosudur;
- 650 bin kişi gözaltına alındı.
- 1 milyon 683 bin kişi fişlendi.
- Açılan 210 bin davada 230 bin kişi yargılandı.
- 7 bin kişi için idam cezası istendi.
- 517 kişiye idam cezası verildi.
- Haklarında idam cezası verilenlerden 50'si asıldı (18 sol görüşlü, 8 sağ görüşlü, 23 adli suçlu, 1'i Asala militanı).
- idamları istenen 259 kişinin dosyası Meclise gönderildi.
- 71 bin kişi TCK nin 141, 142 ve 163. maddelerinden yargılandı.
- 98 bin 404 kişi örgüt üyesi olmak suçundan yargılandı.
- 388 bin kişiye pasaport verilmedi.
- 30 bin kişi 'sakıncalı' olduğu için işten atıldı.
- 14 bin kişi vatandaşlıktan çıkarıldı.
- 30 bin kişi siyasi mülteci olarak yurtdışına gitti.
- 300 kişi kuşkulu bir şekilde öldü.
- 171 kişinin 'işkenceden öldüğü' belgelendi.
- 937 film 'sakıncalı' bulunduğu için yasaklandı.
- 23 bin 677 derneğin faaliyeti durduruldu.
- 3 bin 854 öğretmen, üniversitede görevli 120 öğretim üyesi ve 47 hakimin işine son verildi.
- 400 gazeteci için toplam 4 bin yıl hapis cezası istendi.
- Gazetecilere 3 bin 315 yıl 6 ay hapis cezası verildi.
- 31 gazeteci cezaevine girdi.
- 300 gazeteci saldırıya uğradı.
- 3 gazeteci silahla öldürüldü.
- Gazeteler 300 gün yayın yapamadı.
- 13 büyük gazete için 303 dava açıldı.
- 39 ton gazete ve dergi imha edildi.
Cezaevlerinde toplam 385 kişi yaşamını yitirdi;
- 144 kişi kuşkulu bir şekilde öldü.
- 14 kişi açlık grevinde öldü.
- 16 kişi 'kaçarken' vuruldu.
- 95 kişi 'çatışmada' öldü.
- 73 kişiye 'doğal ölüm raporu' verildi.
- 43 kişinin 'intihar ettiği' bildirildi.
'bu utanç tablosunun cezasız kalmasına göz yummak, demokrasi inancıyla ne derece bağdaşır?' sorusuna yanıt bulmadan, 'bu yaşananların baş sorumlusu olan 95 yaşındaki bir adamın yargılanmasını yermek ne derece doğrudur?' sorusunun yanıtını aramak pek de doğru olmayacaktır kanısındayım.
54 kişiyi idama sürükleyip, kendini kahraman ilan etmekten çok daha şerefli ve insancıl olan kahramanlıktır. ayrıca sürekli yaşını gündeme getirmenin izansızlık olduğunu düşünüyorum. nitekim bu asılan 54 kişinin arasında 18 yaşından küçükler olduğu da bilinen bir gerçektir. bu soysuzluğu yapan adamı 95 yaşında diye kimse bana savunmasın, fosil olsa bile yargılanması bir kudrete delalettir.
10 senedir iktidardalar neden şimdi yargılıyorlar diyen zat-ı muhteremler 10 sene önce yargılanması halinde " 85 yaşındaki adamı yargılayıp kahraman olmak" argümanına sarılacaklardır. Tanım; er ya da geç yaptıklarının hesabını bahsi geçen şahısa ölmeden önce ödeten kahramanın önde gidenidir.
ne bok yiyeceğini bilememektir. ekmeğe zam yap halk ayaklansın , yapma fırıncılar ayaklansın çıkmazına suyu üfleyerek içerek cevap vermektir. adam zaten gidici yargılarken ölürse iş kökünden çözülecektir.
o adam çıkıp ne oluyor size siz emir almıyormusunuz? ben aldım gerçekleştirdim. siz ne bekliyorsunuz diyemeyecektir. der aslında ama ordan da anlaşılıyor ki başka şeyler de var. amaç 80 olayların da gerçekten canı yanmış insanların derdine ve yargılanan insanların dermanına karşılıktır. hükümetin birşey yaptığı yok sadece birşey yapmıyor. yaptığı tek şey saçma sapan mahkemeleri kurmak.
