uludağ üniversitesi ile terminal arasında çalışan konsantre tren. bir tren içine rahatça oturacak sayıda insan bir 302'nin içine nasıl sığar sorusunun cevabı. 3 yıl önceki güzergahı 1 saat 15 dk'dan fazla sürmekteydi. böylelikle aynı anda üniversiteden hareket eden iki öğrenciden biri balıkesir'deki evine ulaşırken, diğeri bursa'nın bir ilçesi olan orhangazi'ye ulaşamamaktaydı.
bayram veya tatiller öncesi binmek neredeyse imkansız gibidir. bu dönemlerde şoförler otobüsten iner, biraz uzaklaşıp camlara iyice baktıktan sonra arka kapıdan gelip "sen şuraya geç, sen böyle gel, sen çantayı kucağına al" şeklinde direktiflerle insanları kutu misali yerleştirir. tutacak bir yer bulduysanız ne ala, yoksa 45 dk bindiğiniz halde gidersiniz.
sınıf atlayarak mercedes connecto lüksüyle tanışmış hattır. değiştiğini görenlerin tepkilerini dinlemek doksanüç nickli bir insan olarak pis pis gülmeme sebebiyet vermektedir, serzenişlerim sonuçsuz kalmamaktadır.
(bkz: yetkililere seslendim duydular)
Hitlerin yahudileri trene bindirirken yapmadığını 93 uludağ üniversite öğrencilerine yapıyor. Özellikle bayram günleri yurtkurun ordaki son durakta 5000 kişi bi yuvarlak oluşturur ve 93 adlı otobüsü bekler. 93 gelince korna çalar sonra 10 sn de bavulunuzu koyup bu kartınızı okutmanız gerekmektedir.
