Tatilya ya gidebilmek çok önemli bir statü farkı koyardı..
Okul turuyla gidebilmeyi başarıp aletlere binmeden dönmüşlüğümüz var.. elimize sıkıştırılmış peynir ekmekle mal gibi dolaşıp, aletlere hayranlıkla bakıp 2 saat içinde otobüse tekrar bindirildik.
Hac ziyaretini yerine getirmiş gibi manevi bir huzurla dönmüştük.
illede cep telefonu. hele bir de zenginliğin bir başka alameti olan göbeğin hemen altındaki kendine özel kılıfında anteni çıkmış yatay ya da dikey bir şekilde duruyorsa tamam.
Bisiklet, atari, futbol ayakkabilari, bayramlik giysiler, cocuk odasi, vs.. Daha cok orta direge hitap eden varliklardir. Bizde bunlarin hepsi vardi mesela ama zengin degildik, kendimi bildim bileli ay sonu hesabi tutmuyor.
Çocuklarına akülü araba alabilen aile. Bizse trafik parklarında turu bilmem kaç liraya. Onun da aküsü daha yeni dolmuşsa hızlı gider tur fırt diye biter.
Renkli tv. Tabiki bu efenim birazda yaşanılan bölge şehir Vs ile ilintili.
Şahsen ben renkli tv si olan ne kadar ev varsa penceresinin perdesini kapatmaz dışarıya caka satardı,ne yapsın ben zenginim diye bağırsın mı?
Siyah beyaz lı yılları özledim. Bak hüzünlendim şimdi.
