Gençliğinde yaşadığı en güzel aşkları, hayal kurduğu şarkıları, sevgi ve dostlukları veya sağlığı o yıllarda kaldıysa, ailesinden, dostlarından, hayallerinden kaybettikleri varsa ve eski tadı bulamıyorsa neden ozlemesin ki?
aslında 90'lara değil çocukluğuna özlem duyan bireylerdir.
sorumluluk yok, şehre atom bombası da düşse herşey çok güzel... bir de mahalle maçını kazandık mıydı deymeyin yiğidime.
hepsini geç modern tarihin en büyük geçiş dönemlerinden biridir 90'lar. dünya resmen 90'lardan önce ve sonra diye ikiye ayrılabilir insanlık tarihi için.
bir devrin kapanması, sanal iletişim ve yaşam çağının ilk adımlarının başlamasıdır. sokağı özlemektir. bunların öncesinde 90'larda ki son dönemi çocuk olarak yaşayanlar özler tabi ki 90'ları.
günümüz şehir hayatında koskoca bir nesil 90 m2 dairelerde yetişiyor...
(bkz: geri kafa)
böyle bir şeyle örneklenemez geri kafalılık.
örneklemek gerekirse mesela, şu olabilir:
insanların hoşlandıkları, ilgilendikleri şeyler farklıdır. geri kafalı olmamak, bunun bilincinde olmayı ve bu gibi şeylere saygılı olmayı gerektirir.
şimdi geri kafalı insana harika bir örnek geldi aklıma cık, demeyeceğim.*
