normal sivil yönetimi görmemiş çocuklardır. ohal, sıkıyönetim, sansür ve sürgün kararnamesinin çocuklarıdır. ama lafta orada bir köy var uzakta geyiğinin muhatabıdırlar. bugün de kimse onların ruh halini merak etmemektedir zaten.
ezik, sindirilmiş ve pısık olarak yetiştirilmektir. köyleri yakılıp başka yerlere sürgünle gönderilmektir, eğitimsiz kalmaktır, polislerin ve askerlerin amına koduğumun krosu siktir lan burdan hakaretlerine maruz kalmaktır...
hiçbir şey nedensiz olmaz gençler. dünün ezilmiş ve bastırılmış çocukları bugün dağlarda, şehirlerde molotof atan, araç yakan gençleri haline dönmüştür...
elleriyle canavar yaratan arif doğanlar nasıl hesap verecektir acaba öbür dünyada..?
kendi dillerinden canla başla uzaklaştırılmaya çalışılmış, kimi zaman kendi ailelerinin de katkılarıyla asimilasyonun alasını yaşamış çocuklardır aynı zamanda.
evinde 3 tane kürtçe kaset bulunduğu için 2 gün boyunca terörist muamelesi gören çocuktur. yıllarca anlamadığı dilde ders çalışmaya çalışan, hocayı anlamaya çalışan çocuktur. köyleri yakıldığı için çöpler için de yaşayan. babası gece çalışmaya çıktığında yakalanan işkence gören çocuktur. şimdi kimse bana bunlar abartı yok böyle bişey demesin belasını sikerim.
