çocukluğumu berbat etmiş, tabiri caiz ise amına koymuştur.
ulan dedemden yalvar yakar, güç bela aldığım üç kuruş harçlığı da, yok seriyi tamamlayınca bisiklet çıkacak yok akülü araba çıkacak diye bu kartlara yatırıyordum.
bir de 1000 bisiklet, 1000 akülü araba muhabbeti vardı. çocuk kafası; sanıyorduk ki kazanınca 1000 tane veriyolar. e tabi siz sanmamış olabilirsiniz ben kaynaştırma öğrencisiydim amk. bir kişiye de bu hediyelerden çıktığını görmedim.
bu arada bu kartlardan hala varmış. uyarın zavallı sabileri... hem babamın ve öğretmenlerimin söylediğine göre kumara alıştırıyormuş bu kartlar. tabi lan! las vegas' tan giriyorum entryleri...
birde boncuklu tabancalar vardı. abimle beraber kedilere boncuklu tabanca sıkardık. aradada birbirimize sıkardık kolumuz bacağımız morardı ah eski günler. 90'larda çocuk olmak işte böyle birşeydi.
Ekmek ve hurriyet gazetesi.
Benim cocuklugumda ekmek almaya evin en kucugu gonderilirdi.
Simdi bakkal veya marketlerin disari siparis birakan elemanlari var.
Ekmek ve hurriyet gazetesi.
Benim cocuklugumda ekmek almaya evin en kucugu gonderilirdi.
Simdi bakkal veya marketlerin disari siparis birakan elemanlari var.
