1980-85 arası doğanların kabul etmediği gerçektir. bir kere yaşadığın dönem teknoloji böyle ala değildir. çocukların çoğunun bir bebeklik fotoğrafı bile yoktur. teknolojiyle gelişen hayatın kolaylığına dair pek çok şeyle ancak gençliğinde tanışır bu çocuklar.
müzikler ve giyim tarzı kötüdür. ne nostaljik değeri vardır ne de çekiciliği. pembe gömlekler, göbek deliğine kadar çıkık pantolonlar, üç beş kanalda izlenen boktan tv dizileriyle büyümektir.
gel gelelim siyasete. pkk terörü tırmanıyor, faili meçhul suikastler, zırt pırt değişen iktidar, 28 şubat dönemi, ekonomik kriz. ulan zaten askeri vesayetten kurtulmanın sevincini yaşayamamışsın, bir de üstüne ekonomik sıkıntıyla boğuşuyor bütün ülke. nesi güzel lan bunun. madımak, başbağlar, bingöl katliamları, 1992 maden faciası, 1999 depremi. ne acılar, ne sıkıntılar.
galatasaray'ın 4 sene üst üste şampiyon olması dışında sıkıntıdan başka bir şey yok. bırak allasen neymiş 90'lar başkaymış. laftır laf.
