pokemon izlerdik, ash hepimizin büyük aşkıydı, roket takımına lanet ederdik küçücük boyumuzla, tasolar vardı biriktirirdik, şimdiki çocukların elinde elektrikli olanları bile var yahu, biz öyle miydik, zıplasınlar diye ne kadar uğraştığımızı hala hatırlıyorum. Pepee yoktu, caillou yoktu, susam sokağı izlerdik, televizyonda ki çocuk programları, telefonla aranan yarışmalar daha popülerdi. Güzeldi, belki de teknolojiden uzakta doğallığa en yakın geçen son yıllardı.
