'alacakaranlık kuşağı' nın başlama saati. saat 00 00 da başlar , gerçekten korkunçmudur bilinmez çünkü hiç izlemenize izin verilmez sadece başlangıç yazısını görür yatağınıza gömülürsünüz.
hiçbirşey yoktur. tarih nasıl öğreniliyorsa hepimiz atatürk'ü nasıl biliyorsak herşey öğrenilebilir ki zehir gibiler, daha da iyi kavrıyacaklarına inanılmalıdır. ''gelecek''tirlerdir.'' nesil''dirler.
pek çok şey vardır tabii ki ama bundan alınmak veya bunu bir hakaretmiş gibi görmek yanlıştır. biz 80'liler de 70'lilerin yaşadığı pek çok şeyi anlayamayız, onlar da kendilerinden öncekileri.
2005 doğumlu bir insan, size çok özel gelen pek çok şeyi umursamayacaktır.
annelerimiz babalarımız, uykusuzu, pengueni alır, bir bakar, eskiden çok güzeldi artık güzel değil der.
neden? düşünün, ersin karabulut ve umut sarıkaya neredeyse tamamen 80 doğumlular üzerinden gider. o nesil onları tam olarak anlar. ama anneme, her çocuğun nasıl olup da evde yarım makas bulduğunu sorduğumda, bunu bizim algıladığımız gibi bir tespit olarak algılamıyor.
örnek vermek gerekirse, 92-93 doğumlu bir insan asla cine 5'te şifreli film izleme azabını yaşamamıştır ve bunun ne kadar enteresan bir deneyim olduğunu bilemez.
-merak etmeyi, okuyup araştırmayı, kütüphane raflarını karıştırmayı bilemeyecekler çünkü hemen "google"lıyacaklar.
-yeni çıkan bir kasetin ya da kitabın siparişini verip 1 ay heyecanla gelmesini beklemeyi bilmeyecekler, o şarkıları ilk defa dinleme çoşkusunu hiç bilemeyecekler.
burda yazanların aslında çoğunu öğrenmiştir 90lılar.ki ben 91le olmama rağmen biliyorum.topacı da, mahalle maçını da bilirim.hatta direk benim evimde vardı bilgisayar onu da ilk bilenlerdenim.aslında bu başlık da 80-90 kavgasını, çatışmasını iyice abartır, sözlükte savaş çıkar 91liden söylemesi.
yukarıda yazılanlara bakınca doğum tarihimden şüphe duydum.Lan ben taso da oynadım topaç* da çevirdim.Mahalle maçı da yaptım kan kardeşim de vardı.Kutu kolayı hala ezip maç yapıyoruz*.plastik pervanelerimiz de vardı,hatta yüzümüze gelince skertirdi.Alf de vardı kedileri yiyordu yanlış hatırlamıyorsam.Valla iskeletor da vardı.Şu mahallede oynanan maçların terimleri geçiyorum zaten bahsetmeye gerek yok 3 korner bi penaltı vs.E patlayıcı maddeler konusunda da uzmanlaşmıştık torpiller kızkaçıranlar...kırmızı noktalı filmleri de hatırlıyorum,cine5' de bir göğüs ucu görebilmek için neler çektiğimi de...
sanıldığının aksine gerek mahalle kültürünü gerekse o eski doğallığı bolca yaşamıştır 90'lılar. her gün mahallede dizini kanatmış, abilerinden dayak yemiş, mahalle maçlarının değişmez kalecisi olmuşlardır şehirde yaşayanlar da dahi. hatta şanslı bir kısmı mahalle maçlarının 10 numarası, hem kaleci hem oyuncusu da olabilmiştir ileriki yıllarda. taso biriktirmek en büyük maceraları olup, üzerinde 6 kat yazan plasitk toplarla rüzgara karşı çok maç kaybetmişlerdir.
tüm bunların yanında geçiş dönemi neslidir. bilgisayar son 3-5 yılda hayatlarının bir parçası olmuştur. iki farklı dönemi yaşayan son nesildir. bu açıdan çok da şanslıdırlar. iki dönemin farklarını çok iyi bilir, karşılaştırırlar. bazı şeyleri çok özler, bazı şeyler içinde iyi ki şimdi yaşıyorum diye çok sevinirler. karmaşık duyguların insanıdır onlar.
akşam olmuştur ve aklın hep sevdicektedir. kalkıp bir cesaretle ararsın ve telefona çalarken de dua edersin o açsın diye. o sırada çalan ev telefonunu duyan sevdicek bilir ki o saatler senin onu arama saatindir. herkesten önce koşar telefona ve heyecanla açar. başka bir isimle(en samimi kız arkadaşlarından birinin ismi olur her defasında) sana hitap edip saçma sapan şeyler söylerken, sende ona onu ne kadar sevdiğini söyler durursun. bu keyfin ne demek olduğunu hiç bir zaman öğrenemeyecek işte bu nesil. inanın o 2 dk boyunca onun sesini duymak bile beni benden alırdı, çok ayrı bir heyecandı. hey gidi günler hey. şimdi devir cepten "sçs" yazıp yollama deviri. sınırsız msj, bedava arama vs.. hızlı tüketmek diye işte buna denir..
finalde brezilya ve italya karşılaşmasını, roberto baggio'nun penaltıyı kaçırmasını bebeto'nun hollanda'ya attığı gol sonrası mazinho ve romario ile çocuk sallama sevincini, amerika maçında kendi kalesine gol atan escobar'ın öldürülmesini kısacası gelmiş geçmiş en heyecanlı dünya kupası olan amerika 94 finallerinin heyecanını öğrenemeyecekler.
pazar günleri Stardaki "parlament'in sunduğu siname kuşağına hoş geldiniz" sözuyle birlikte aile tarafından yatağa gönderilmenin yaşattığı burukluğu bilemicekler.
bilye oynamak bilyeler için arkadaş arasında ortaklık kurmak ve kazanılan her bilyeyi paylaşmanın dayanılmaz zevkini bilmeyecekler.
pazar günü banyo yaptıktan sonra bizimkiler dizisini izleyip o sıcak ortamı bilmeyecekler. ( 6 kere 8 48 amca 8 kere 6 bilmiyorum amca)
sporcu kart kutularının içinde çıkan yapıştırmalarla kadroyu tamamlayıp hediye edilen patenin bacağı ne biçim acıttığını bilmeyecekler..
90' lıların ögrenemeyeceği şeylermiş.
yok efendim biz bilye bilmiyormuşuz: kazın ayağı öyle değil biliyorduk bilyeyi ve çok da iyi oynuyorduk.
yok efendim biz sokakta oynamamışız: kazın ayağı öyle değil sokakta da oynadık, akşam ezanıyla da eve toplandık.
yok efendim biz ev telefonu kavramını bilmiyormuşuz: kazın ayağı yine öyle değil, cep telefonları girdi ama o tadı da aldık.
bizde pazar günleri banyo yaptık, bizde mahalle maçlarının tadına vardık; vaz geçin artık aramızda olan 3-5 yaş çok bir şey değil.
yukarıda sayılan bir çok şeyin ne demek olduğunu çok iyi bildiklerini ve bir çoğunu yaşadıklarını, kendinden iki, üç yaş büyük abi ve ablacıklara neden bir türlü anlatamadıkları ve onların bunu neden anlayamadıkları. *
istanbul içinde 0 basmadan 212 216 kodunu kullanmaya gerek duymadan 6 haneli rakamı tuşlayip alo demek ve dokuz tusuna basildiğinda cikan o dolgun sesi duyamamak.
