herkes kendi parasını harcadığı için sadece harcayanın götüne girecek şemsiyedir. sanki komünist bir ülkede yaşıyoruz da birileri ülkenin ortak parasını bizden habersiz çarçur ediyormuş gibi yorumlar yapılmış.
genel kanı şu; yerli malı kullan, türk sermayesi kazansın, istihdam oluşsun. iş adamlarının yurt dışına kaçırdığı paranın hesabını tutabilen yok şu an. en az senelik 100 milyar dolar olduğu tahmin ediliyor. yerli malı kullanınca para ülkede kalmıyormuş demek ki. ayrıca alışveriş olması için istihdam zaten şart, istihdam alışverişin sonucu değil koşulu. işsiz insan ne yerli malı kullanabilir ne yabancının malını. bu sorunu çözmek durumunda olanlar da kamu otoritesi ve parayı ellerinde tutanlar. 2001 krizini hatırlayanlar bilir, işsizlik ve durgunluk vergi gelirlerine ne kadar kötü yansımıştı.
yerli mali kullanmak ile cozulecek bir olay degil bu. zaten bu ithalatin buyuk cogunlugu petrol ve dogalgaz. turkiye enerji fakiri bir ulke. ama tek sorun bu degil. bir dusunun parasi olmayana kim bir sey satar? turkiye nasil bu kadar ithalat yapabiliyor? bu ithalatlar dis borc ile yapiliyor. dikkatinizi cekerim. cok ithalat yaptigimiz, dis ticaret acigimiz buyuk oldugu icin dis borc almiyoruz. dis borc aldigimiz icin cok ithalat yapiyoruz. sonucta turk ekonomisinin ihtiyaclari sinirsiz. hammaddesi, enerjisi, yan urunu. dis borc alirsan bu acigi mecbur verirsin.
yerli mali kullanamayiz. o kapali ekonomi modeli basarisiz. turkiye'de her sey yok. her cesit maden, hammadde yok. mecburen sanayi disaridan alacak. su dis borca dayali buyume modelini birakmaliyiz. sorun dis borc alinmasinda.
