bir bahane bulup bir şeylerden konuşmak için can atan jenerasyondur.öylesine sıcakkanlıdır ki tenine dokunduğunuzda elinizde iz kalır.''onların parmak kadar olduğu dönemlerde şunlar bunlar vardı televizyonda'' edebiyatı parçalayanlara bile akıl hocalığı yapacak yaşam görüşleri vardır.onlar dejenere olmaktan kıl payı kurtulan nesildir.hasbelkader arabasının markası ve cep telefonu numarasından başka bir şey hatırlamayan hafızası yitik jenerasyon ile aralarında uçurum vardır.onların hafızası okadar kuvvetlidir ki kar yağdığında tenekeleri kesip kızak yapacak bilgiyi ve nostaljiyi ortaya döküverecek dirimdedir.hepinizin gözlerinden öpüyorum...
benden küçük olan yazarlardır. eger hatırlayabilirlerse adile naşitin cocuklar ıcın yapmış oldugu iyi uykular adlı programı sormak isterim kendilerine. orda pepe diye bır oyuncak gıbı bırsey vardı tam hatırlayamadım ama şööyle sabun köpüğünden bir balonun içine binip giderdi sağa sola. daha yazacak, yadedecek çok şey var ama hatırlayamıyorum.malum yaşlılık.
