yıl 1987. 12 ya da 13 yaşlarında idim, bir gazete bayisinin önünde beklerken gözüme ilişti haberi. tan gazetesi sakallı bir bebeğin doğduğunu ve kısa süre içerisinde kıyametin kopacağını söylediği bir haber yapmıştı.
haberi yüzeysel okuduktan sonra resmine ilişti gözüm, o anı hala unutamıyorum. iyi tırsmıştım! şimdilerde ise hoş bir anı oldu.
ya 1981 ya da 1982 yılı idi. mahallede telefonu olan ilk evlerden biri idi evimiz. hatta ilk evde diyebiliriz. yeşil renkte bir ahizesi vardı. komşu kadınlar anneme seslenip bize telefon görmeye gelirdi.
che gueaverayı şarkıcı sanan annemin sırf sendika üyesi olduğu için aranması, üç dayımın üçünün de sırf nüfusa kayıtlı oldukları yer yüzünden hapse atılmaları, henüz yeni evlenmiş yengemin balkonda cezaevini seyredişi( ev kartal cezaevine bakıyordu), vita kutularına dikilmiş sardunyalar, duvarda asılı geyikli halı, fakirlik...
