Bu tencere tava lafindan sonra susurluk kazası sonrası temiz toplum için yapılan eylemler için glu glu dansı yapıyorlar mum söndü oynuyorlar diyen adalet bakanlarını hatırladım da ulan dün gibi ama sene 96 susurluk.
en başta evli mutlu çocuklu olmak ve sonrasında kendi çocuklarınla evde kudururken 5 dakikada haşatının çıkması.
10-15 sene önce yaptığın fiziksel bir faaliyetin (koşmak, merdiven çıkmak, ağaca tırmanmak vs) bugün ya ancak yarısını yapabilmek ya da o faaliyeti hiç yapamamak. (tırmanamadım hafta sonu ağaca)
gençlikte televizyonda radyoda son ses müzik dinlerken artık sesin yüksekliğine tahammül edememek.
açıkçası benim açımdan tek bir şey üzerinde görülebilen etki değildir ama bariz olanları sıralayabilirim
1- müzik kanallarından yayınlanan top 10 ya da top 20'lere çıkan şarkıcıları görüp bu kim lan demek,
2- 2000 * doğumluların bana amca gözüyle bakması ( 90'lılar da az değil he! )
3- Krediyle ev almayı istemek ,
4- üstü açık arabalara eskisi gibi heves etmemek,
5- ilk çıktıklarında tam bir manyakları olduğumuz cep telefonlarının artık bırakın yeni modelini takip etmeyi cebimizde duranın özelliklerini kardeşimden öğrenmek (bu belki de en kötüsü)
eskilerden bir komşu veya tanıdıkla karşılaşıldığında, "senin sokakta fink attığın günleri bilirim. koca adam olmuşsun." demeleri bunların içinde sayılabilir.
teknolojinin hızına yetişememek, anne babalarımıza gülerdik ama şuan 90 lı bebelerim kullantığı hiç bi teknolocik şeyimsileri bilmiyorum, bide hevesimde yok artık, yaşlandık ne yazıkki...fotoğraf çeken telefonların çıkması ve hevesle bizim o telefonları almamızdan sonra kapandı kapılarımız teknolojiye...
yaşlanmama belirtilerine odaklanmak da bundan sayılabilir belki. misal, kendi kıstasım smaç basabilmektir, smaç basabildiğim sürece kimse yaşlı diyemez. ille de genç işi olmasından da değil, smaç basabilen biri olma cüretiyle baya, bildiğin tehdit ediyorum yani. yoksa ki biri çıkıp "deve gibi biri elli yaşında da smaç basar" diyebilir. ben de "iyi ama kıstas olarak böyle bişi almanın kendisi biraz naif, havai değil mi, genç ruhumu ele vermiyor mu" derim, o da "asıl bütün bunlara takmanın kendisi yaşlılık belirtisi zaten" der, ben de oeahh...
dinlenilen müziklerin, tarzların, düşüncelerin, giyimin, kuşamın birbirine karışmasını anlayamamak, algıda bozukluk yaşamaktır.
biz büyüdük ve kirlendi dünya diyorum, başka da birşey demiyorum.
