80 li yıllarda aşkın daha gerçekçi olduğunu şimdiki aşklar gibi yavan olmadığını anlatan yazar söylemi. sevgiliye yollanan mektupların cevabı heyecan ile beklenirdi. telefon her yerde olmadığından maddi durumu olmayan aşıklar birbirine mektup yazar, kimsenin görmediğine emin olduğu yerlerde buluşurlardı. o zamanlarda özlem vardı. birbirini göremedikçe daha çok hasret kalınıp şiirler de yazılırdı.
ukte:dahtus
sonunu dinlemedikleri laflar yüzünden biten aşklardır.
+Nal! kızımın peşini bırakmak için 100 bin lira!
-(çocuk çeki eline alır) demek 100 binlira ha! (der ve bu sahneyi kız görür. ardından sevdiği adamın onu para karşılığı terkettiğine inanır. halbuki çocuk..)
- caart cuurrrt nalınn paranızı başınıza çalın! zülallen sevişiyoruz, evleniciğiz! (diyip resti çekmiştir fekat kader ağlarını zart zurt örmekle meşkulken zulal de piç fabrikatör oğlu rifat beynen sahte kahkahalar atarak bebek sahilinde güreşmektedir falan filan öf.
buluşmak için en az bir gün öncesinden yer ve saat anlamında anlaşılan aşklardır.
cep telefonu o zamanlar yoktu, arayıpta sevgilinizin nerede kaldığını öğrenebi,lmek gibi şansınız da yoktu. ama daha güzeldi lan, vallahi daha güzeldi...
