görsellere bakıldığında derin bir hüzne, sağlam efkara sebep olacak, çocukluğun, küçüklüğün, vazgeçilmezleridir. (bkz: ağlayasım geldi lan)
edit: bonibon, polo şeker, sulugöz, hobby çikolata, chrispi çikolata, külahta kaymak içinden küçük maketler çıkardı, şişe de gazoz, yumiyum, nesguik ambalajı gibi küçük ambalajlarda puding vardı, kakaolu, muzlu, sade. jelibonlar daha güzeldi, lezzo oralet, sabahları portakallısı vazgeçilmezdi, caprisun, big babol sakız, tipitip sakız tadı hala ağzımda, eti bumbo nun kakao su. mino nun küçük drajeleri, minti nin araoması, troph nin hindistan cevizi, tombi nin tuzu, buz parmak dondurmanın yazın serinleten özelliği, gofy nin fındığı, öokokrem in tüpden sıkılarak yenmesi ve hemen bitmesin diye az az yenirdi, nutella yoktu o zaman, o zamanlar nutella lar sadece almanya da ki gurbetçi akrabalardan gelirdi, o da bi kaç şişe sadece. çokokremin yumuşaklığı, leblebi tozunun o tadı, ev de leblebiyi ezip o tadı çıkartman mümkün değildi, cam şişe de coca cola, şimdi ki cam şişe cola lardan çok farklı idi, kristal cola o plastik şişe de okul paydoslarında yemek yerken yanında içilirdi, yemin ediyorum tadı hala boğazımda, patlayan şekerin ağzında pıt pıt diye ses çıkarması, altın ambalajlı yuvarlak çikolata, panço nun tadı daha keskindi o zamanlar, center fresh unutulmazlardır.
not: efkarlandım o yıllara döndüm, samimi duyguların mahalle maçlarının, herkesin birbirine yardım etmesinin, gece geç saatlere kadar evin aşağısında oturmanın, insanların birbirlerine yardım etmelerinin hatırına ve sayamadığım bi çok şeyin hatırına efkarlandım. her şeyi bırakıp o yıllara koşa koşa gidesim var sözlük.
capri-sun reklamlarda çatır çatır patlardı. Bakkaldan alır almaz içtikten sonra patlatmaya çalısırdık olmazdı. Ayağını incilten arkadaşım bile oldu. Çok pis söverdik
