fenerbahce'min sadece 3 puani degil ami gotu kaybettigi mactir.
2. golden sonra, alex ve guiza, daha macin bitmesine 10 dakikadan fazla olmasina ragmen soyunma odasina gittiler.
2-0 maglup oynarken bile, destegini esirgemeyen, zico'nun takimina sahip cikan, onlara guvenen, her sonucu alkislayan seyirci, bu sefer 2. golden sonra 3,3 diye tempo tutmaya basladi. arada yonetim istifa sesleri ve i love you zico haykirislari da kulagimiza calindi.
ne takim ruhu kaldi, ne de seyircinin takimina guveni ve sempatisi...
son 6 haftada 1 galibiyeti olan istanbul bsb'ye, 10 kisi kalmalarina ragmen, afedersiniz got teslim edildi.
tamam iyi gunde, kotu gunde dedik ama bu kadar da yavsak gunleri tahmin etmemistik.
ölümüne besiktasli olan gurup ile seyredilen. aha ofsayt amina koyim akebinde gene hep bir agizdan aha golü verdi amina koyim, repliklerini guruba iki kere kullandiran mac. Ayriyetten emre belezoglu' nun yaptigi cirkeflik ile kirmizi kart görmesi gerektigi mac.
fenerbahçe'nin ofsaytten doğan iki endirekt golle 2-0 kaybettiği, buna rağmen hakemlerden daha kötü olabilmeyi başardığı mücadele. sarı kartların, kırmızı kartların nedenlerini anlayabilen var mı bilemiyorum. düşme potasının en iddialı adayı olan takıma karşı bile sürüne sürüne top oynamak nasıl bir şeydir, onu hiç anlamıyorum. alex önünden geçen topa müdahale etmeye çekiniyor, orta saha emre denen tanımsız herife emanet, deniz barış top oynamayı unutmuş, bir deivid ayakta.
iyi ki karabük'le oynamadık bugün, 6 bize patlayacakmış herhalde.
