2008 yılı itibarı ile, hacettepe'nin beytepe kampüsündeki açık hava tiyatrosunda gerçekleşmiş jt senfonisidir.
imdi!
konser öncesinde yağan kısa süreli yağmur ve üzerine oturduğumuz, özel göt yamultma özelliğine sahip mermer blokları saymamam gerekiyor zira konserin o nefis havasını anlatmamı sekteye uğratabilir.
neyse efem, konser öncesi yapılan ses denetimlerini izlerken, martin abimiz şapkasını giymiş bir şekilde karanlıkta süzülerek sahneye geldi, yanındaki elemanla bikaç el kol hareketli muhabbet ettiler. indi sahneden. yaklaşık 15-20 dakikalık bir gecikmeden sonra, jethro sahnedeydi. ian abimiz, hemen doane perry'nin arkasına saklandı.
ian'ın sahneye inemesinden sonrasını hatırlamıyorum. şaka lan şaka aşağıdaki onca yazı ne o zaman?
68 yılından my sunday felling'in saldırgan flüt solosu ile sahneye dalan ian abimiz ile seyirci coştu, yani çoşmuştur herhalde, coşması lazım, bilmiyorum, gelmeyin üstüme, ben coşmuşum onları kim ne yapsın. ardından klasik living in the past
sanki bunlar hiç kesmemiş gibi with you there to help me ve budapest'i terennüm etmeleri ile alkışın yetmemesi sonucu öyle sahneye mal mal bakmaya başladım. aqualung ile konser bitti ardından locomotive breath ile bis geldi.
ben böyle şey görmedim arkadaş, ki ben 5 yaşından beri jethro tull dinliyorum lan. arkadaşımın da söylediği gibi en yeni şarkı 1987'den budapest'ti*. 68-75 yoğunluklu geçen konserde ian sık sık "biz bu şarkıları çalarken siz kısa pantalonla dolaşıyordunuz ehe" ya da bunları anne-babalarınız dinlerdi gibi laf sokmaları da biz de "ah ulen ah" nidalarına neden oldu, ki o zamanlar kısa pantalon bile yoktu altımızda.
bir de hatırladığım kadarıyla ian, bouree'yi çalmadan önce kendini cruise ship singer olarak tanımladı, piyanist şantör hesabı. sözlük biçimine aykırı ama dağıttım zaten buna şöyle diyeyim, hehe.
ian anderson'ın dharma'yı seslendirmeden önce "doane perry bu şarkıda davul çalacak, korkmayın sadece bikaç saniye" demesinden sonra perry'nin tek kros ile çift kros hatta üçlü kros sesi ile havayı inlettiği, davul solosundan bahsetmeden geçmeyelim, eşeklik olur.
yalnız 90-100 dakika arası sürdü konser.
seyirciler o kadar andavaldı ki böylesine bir konserde bir o yana bir bu yana geçtiler, ulan geçiyorsun bari önümden geçme!
jethro tull'ın güzel bir rüya gibi geçtiği seyircilerin tek bir flüt tınısına bile layık olamadığı şimdiye kadar gittiğim en nezih jt konseri idi. sıradakini dört gözle bekliyorum.
bi çift laf da size; sonraki jt konseri sırasında mekanda yürüyüp, bira içecekseniz haberim olsun, yakınınızda bir yerde olmayayım. ya da gidin evinizde için, sokakta dolaşın yahu, ne işiniz var sizin konserde, bu sefer dalarım ciddiyim.
