normal şartlar altında bu tarz bir entry girmişliğim yok ama şartlar normal değil. o yüzden başlıyorum, neresinden başlayacağımı pek de bilemeyerekten.
saat altı civarı istiklal'den çıkıp akm'ye yürüdük aklımızda başımıza neler geleceği dair en ufak bir fikrimiz olmadan. insan sayısının fazlalığı ve o saate kadar kıçımızı kaldıramamışlığımızın -küçük beyoğlu güzel bi' yermiş- verdiği ufak bir endişeyle o sırayı bekleyemeyeceğimizi anlayıp sıranın sonundan iki kişiyi alıp taksiyle santralistanbul'a gittik. buraya kadar pek bir sıkıntı yoktu. trafik aman aman değildi ve zannediyorum ki olağan sürede ulaştık. zannediyorum çünkü ben istanbul'un yabancısıyım. bu konser benim için iki kere önemli olacaktı. çünkü istanbul benim için romantizmden pek de uzak bir şekilde çok gizemliydi. öyle kalmasını dilerdim. neyse, orada da çok güzel bir insan kalabalığı bizi bekliyordu hiç de sürpriz olmayan bir şekilde. bekledik, bekledik bekledik, labirentleri aşıp içeri girebildiğimizde athena son şarkıyı söylüyordu. kategori 1 sahneye bu kadar uzak mı allah allah nasıl gökhan'ı sadece duyabiliyoruz nasıl olacak vesaire cümlelerimizle birlikte, tuvalete gidelim bari dedik. bir üçüncü sıra da orada bekliyordu bizi. olur sonuçta büyük bir konser bu kadar oluyor demek ki deyip bekledik sıramızı, tuvaletten çıkanın alkış ve ıslıklarla karşılandığı karanlık sıramız da bitti. rhcp'yi beklemeye başladık. dilimizi damağımızı kurutmamanın çok az alternatifi olduğu için suyu seçip bir sıraya daha girdik. ilaç içmesi gerektiğini söyleyen açıkgöz bir kadınla kavga ettim. bana kendisine çıkışmamın yanlış olduğunu sadece bir su alacağını söyledi. onun adabının bu olmadığını ve bizim de tüm standı almaya çalışmadığımızı anlatmaya çalıştım ama o bunu hiç anlamayarak hap, ilaç falan diyerek yaptı yapacağını. onu da çektik sineye sadece su almaya çalıştığımız sıra nihayet bizdeydi. stand görevlisi hanım arkadaş 10 liramıza karşılık 1 liramız olup olmadığını sordu, yok cevabına istinaden yandaki arkadaşına yönlendirildik. o soruyu biz cevabı tekrarladık. o da o zaman 3 liralık suyu beş liradan satabileceği gibi bi fikre kapıldı ve bunu bizimle alenen paylaştı. o zaman biz üç su alalım sen de üzülme biz de dediğimizde fellik fellik bozuk para arar numarası yapan canım görevli üç lirayı bir güzel elimize saydı. bu aşamada da neyse ya demek ki oluyor kafa karışıklığı falansa olur yani insanlık hali tavrımızı sürdürdük. döndük kategori 1 adı altındaki güzide alanımıza. ekranlar vardı çok güzeldi arada görüntü gidip geliyordu ama biz onu efekt sanıyorduk bizim için her şey düşünülmüştü ne de olsa. ama bi sorun vardı kimse eğlenmiyordu herkes sabit bir şekilde gözlerini ufka dikmiş öyle bakıyordu. üç biralık bir enerjiyle yerimde duramıyor olamazdım ki o da beklediğim sıralarla birlikte yok olup gitmişti. para verdik eğlenelim kafasındaki ergenler gibi gözüktüğüme ikna etmiştim kendimi ama içimden öyle durmak gelmiyordu işte. neyse ki bu olmuyordu. çok eğleniyordum. civarda dans eden üç kişiden biriydim. belli ki olacakları yine öngöremediğim içindi bu keyif. konser bitti. çıkışımız girişimizden daha zordu bi ara çantalarımızı falan arayacaklarını düşündüm çünkü bir şeyi beklediğimiz kesindi. akış yoktu. meğer labirenti bozmadan gitmiş canım görevliler. üst üste çıktık. çıktığım an ilk gördüğüm görevliyi alnından öpüp you are the best diye bağıracaktım ama orada da bulamadım hiçbirini. :( bununla bitmedi tabii, resmen yolun iki ucunu arşınladık taksi bulalım diye çok masum düşünmüşümüz istanbul ve trafiği öyle parayla falan çözülmüyormuş daha doğrusu kriterleri varmış. bomboş taksi durup seni 20 liraya taksime götüreceğime müşterim aradı ona gidiyorum 100 lira verecek hem o deyip gaza bastı. arkasından iş ahlakını sikebileceğimi söyledim ama pek oralı olmadı. iki saatlik çaresizlik sonunda kaldırıma oturduk ve resmen kaderimize razıydık artık orada kalmışık. garip bir şekilde trafik akışını düzeltmeye çalışan bi abi -muhtemelen otoparkla falan ilgilenen biriydi, yani organizasyonun adamı olmadığına eminim- bizi çağırdı. taksinin içinde bir müşteri daha vardı bu şekilde gitmeyi kabul edip etmediğimizi sordu. katır sırtında da gideriz abi diyerek bindik taksiye, bir saati geçkin bir süre sonunda balo sokaktaydık. buna inanmak vakit aldı. sonrası ayak ağrısı, sonrası mutsuzluk.
8 eylül saat 13:00'da 2 adet guinness biramı taksim james joyce irish pub'da güzelce yuvarladıktan sonra istiklal caddesi konseptinde tünele yürüdüm. sonra şişhane metro durağının olduğu kısımda taksiye binip yaşlı taksicinin hayat hikayesi eşliğinde santral istanbula gittim. bu arada saat 14:30 platinium, golden ve engelli seyircilerin giriş kısmına geçtim ve önümdeki az sayıdaki kalabalıkta sıramı beklemeye başladım. bazen güneş altında, bazen bir ağacın gölgesinde 16:30'da kapılar açıldı ve girişimiz gerçekleşti. insanların kontrol noktasına doğru koşuşturmalarına rağmen sakince yürüdüm ve kontrol noktasındaki bekleme süreci başladı. 17:15'e kadar bekledim ve sonra kontrol noktasından geçerek biraların vermiş olduğu tuvalet ihtiyacımı gidermek üzere yola koyuldum. ihtiyacımı giderdikten sonra golden ring ve platinium'un oldukça boş olduğunu gördüm. golden ring bölümünün sağ köşesinde metal barikatların hemen önünde konumlandım ve beklemeye koyuldum. saat 19:00 gibi güneş battı ve saat 19:45'te athena grubu sahneye çıktı ve şarkılarını söylemeye başladılar. oldukça eğlenceli ve iyi bir performans olduğunu düşünüyorum. çoğu şarkısına eşlik ettim ve bazılarında oynaya zıplaya ısınmaya başladım. saat 21:00 gibi gösterilerini bitirdiler. sahneye red hot chili peppers grubunun sahne ekibi çıktı ve ortalığı hazırlamaya başladılar. saat 21:45'te red hot chili peppers monarchy of roses öncesi (diğer konserlerinde de yaptığı gibi) introsu ile sahneye girdi. çok istediğim dani california ve cant stop ile iyice kıvama getirip sırasıyla yukarıda verilen setlistteki şarkıları ara ara gazla ara ara yavaşlatarak çaldılar. performansları ve sahne şovunu açıkçası çok beğendim. zaman bir ara durdu ve o noktada biraz daha kalmak istedim. böyle bir şey yaşadığım için gayet mutluyum. şarkılarının çoğuna eşlik ettim, zıpladım, oynadım, kafa salladım, coştum. yanımdaki hiç tanımadığım kızla kafa sallayıp birlikte kudurmak da ayrı güzeldi. by the way sonunda sahneden gittiklerinde ama ama ama dedim arkalarından. give it away i çalmamışlardı. bir şeyler yanlış gidiyordu. sonra geri döndüler. sevindim. yine coştuk. give it away çalarken sahnede kendi fotoğrafımı gözlerimle aradım. fotoğrafçıları benim de fotoğrafımı çekmişti. sonunda buldum. sonraki outro jam de kendimden geçtim yine zaman durdu. josh, flea, chad, anthony mükemmeldiler. çok eğlendim. bagetler dağıtıldıktan sonra kalabalık dağılmaya başladı. dışarı güçlükle çıktık. saat: 23:45 çıkış kısmı çok dar olduğu için kum saati gibi ağır ağır çıktık ve insanlar birikti. dışarı çıktığımızda herhangi bir bilgilendirme yönlendirmeyle karşılaşmadığım için yürümeye başladım. taksi bulmaktı amacım ama benim gibi bunu amaçlayan binlerce kişi vardı. hızlı yürürüm. başladım yürümeye. yürüdükçe konserden çıkan insanlar yavaş yavaş azalmaya başladılar. en sonunda aynalıkavak parkına kadar yürüdüm. orada şansıma bir taksi bulup taksime geçtim. yine binlerce insan gibi. saat:01:30 yine irish pub'a gidip bir guinness daha içtikten ve orda da canlı müzik dinledikten (güzel, mütevazi ve kendi ortamlarında) sonra ıslak hamburger yemek için kızılkayalar'ın yolunu tuttum. taksim hala fokur fokur kaynamaktaydı ve taksim meydana geldiğimde ıslak hamburger sırasına girmekten vazgeçtim. bostancı dolmuşlarının olduğu kısma yürüdüm. oradaki sıra gözümü daha da korkuttu. bari taksiye bineyim dedikten sonra etrafıma bakına bakına yürümeye başladım. the marmara otelin yanındaki taksilerden bir tanesini çevirmeye çalıştım ama taksici olduğu belli olan adamın biri beni durdurdu. nereye gideceğimi sordu ben de cevabımı verdikten sonra "gel o zaman" deyip birlikte taksiye bindik ve eve doğru yola koyulduk.
bu 8 eylül gecesi bu konser sebebiyle 40 dk.da gideceğim yolu 2.5 saatte gittim. ayvansaraydan seyrantepeye gitmem gerekiyordu saat 10:30da çıktım eyüpten kağıthaneye ve oradan da seyrantepeden üsküdara gidecektim, ama o santrale bi geldim ortalık karmakarışık, saçmasapan giyinmiş insanlar yolun ortasında, her taraf otobüs kaynıyor, araba milim milim ilerliyo, neyse tem'e çıkayım dedim, o da ne tem'e gidişte kilit, hadi dedim geri dönüp e-5'ten gideyim ordan okmeydanından teme bağlanırım aynen öyle yaptım, teme çıktım orası da kilit neyse seyrantepede işimi hallettim tekrar tem'e çıktım yol bitmiyor arabalar ilerlemiyor, dayanamadım emniyet şeridine girdim artık yorgun argın gece 1 de evdeydim ve bunun en büyük sebebi bu manyak red hot chili peppers'dı yetkililer lütfen böyle kalabalık konserleri ulaşımı düzgün olmayan yerlere vermesinler, belediye bu konserlere izin vermesin, atatürk oolimpiyat stadı türk telekom arena stadı bu konserler için çok daha uygun.
çektiğim onca çileye ve rezalete rağmen hayatımın konseri olmuştur. konserden sonra positif live 'seni şikayet edecem, bana müdürünü çağır' dediğimi hatırlıyorum o yorgunlukla.
konser alanına gidişimiz çok zahmetsiz oldu, akm önünden kalkan 3 tl lik servislere bindik. hemencecik geldik. k2 de olmamız sebebeiyle indiğimiz yerden 500 mt yürüyüp kapılara vardık. 4 te içeri alınacaktır denildi 5 gibi içeri aldılar namıssızlar. çanta kontrolü esnasında deodorantımı alan kadın görevliyle tartıştım, içerdeki tuvalet sıfatlı kabinlere işemek zorunda kalınca bastım küfürü. çeşme diye koydukları şey(!)lerde su bile akmıyordu. 2 tane hotdog a 20 tl vererek karnımızı doyurduk. sonrasında bardakta suya 4 tl verdim. athena çıkana kadar power fm in mixlerini dinledik. athena çıkınca sadece sesleriyle yatindik. kendilerini çok takip etmediğimden sadece öpücem ve kaç kere kaçula şarkılarına eşlik edebildim. rhcp sahneye çıktıklarında saat 9.45 gibiydi. sonrası ise hiç bitmesini istemediğim saatler başladı. anthony seyirciye biraz mesafeli olsa da flea ve chad bu mesafeyi kapattı. biste by the way den sonra çıkamaya karar verdik kalabalığa kalmayalım deyu. arka taraftaki çıkışa doğru giderken bir de ne duyayım give it away. haydee olduğum yerde tepinmeye başladım. alandan çıktığımızda 10 tl ile taksim servis şöförü bizi ayakta şaapmaya çalıştı. ters istikamette karnım aç ve idrar torbam dibine kadar dolmuş bir şekilde yürüdük. nihayet bir otobüs bularak eve döndük.
sonuç olarak çok ama çok eğlendim. fakat eğlendiğim kısım sadece rhcp sahneye çıktığı saatler için geçerliydi.
ve son olarak i'm with you album şarkılarında çığlık çığlığa eşlik edemediğim için mutluyum. diğer şarkılarda yerimde durmadım tabii, ne sandın eski rhcp dinleyicisiyiz olm biz!
Red Hot Chili Peppers'ın "Otherwise" diye çok ünlü bir şarkısı olduğunu öğrenmemizi sağlamış konserdir. Ayrıca yazılana bakılırsa 1988'de aşırı doz eroinden ölen gitarist Hillel Slovak'da sahnede arz-ı endam eylemekteymiş. Abicim allah aşkına yazarken biraz düşünün de yazın.
esas oğlanların sahnede kaldığı 1,5 saatlik süre enfesti. bir çok detay yukarıda yazılmış zaten, tekrarlamaya gerek yok sadece şunu ekleyeyim, adamların istekli ve sempatik duruşu hoşa gitti. gelip tıngır mıngır yapıp gitmediler salt yani. tazecik bir grup gibi coşturmaya hevesliydiler milleti. ama malesef ki kalabalığın büyük çoğunluğu elleri önlerinde bağlı, minik kafa hareketleriyle ritim tutarak opera izleyicisi modunda izledi konseri. *
vurgu yapmak istediğim bir diğer konuda, bizim milletin kendi sanatçısını beğenmeme gerizekalılığı. bundan yıllar önce bir metallica konserinde de kurbana yapılmıştı bu, hatta sahne pet şişe yağmuruna filan tutulmuştu. ulan athena dediğinde boru değil hani. yok rhcp nin altında athena mı çıkarmış, hiç te çekilmiyorlarmış falan filan gibi bir sürü sikik yorum. ulan pezevenk sevmiyorsan athenayı siktirgit arkada çimenlikte sevgilinle seviş! adamlar gelmiş çalıyor kendi çaplarında, ki iyilerdi. tutup rhcp ile kıyaslamanın anlamı ne hödük! oh be rahatladım, zor tuttum kendimi bir kaçının suratına bunları söylememek için.
Konserin başında olanlar: flea konserin başında saygısını göstermek istercesine yerlere eğildi. Hatta bir ara gitarını yerlerde sürünerek çaldı. Bu da bende bu konserden çok iyi para kazandıkları izlenimini uyandırdı. Hatta, flea de bunu ima edercesine kendisinin galata kulesi civarından bir ev satın almayı planladığını,ayrıca elektro gitarcı Josh Klinghoffer'ın bir karavan, davulcu Chad Smith'in asya kıtasında bir ev, anthony kiedis'in ise bebek'ten bir ev almayı planladığını söyledi. Genelde halkla iletişimi flea kurdu. Konserin başında türkiyeye geldiğinde çok güzel bir sound'la tanıştığını, ve bu nedenle türkleri çok şanslı gördüğünü söyledi. Bunu söylerken ezanı kastetti. Bence de bizim ezan çan sesinden iyidir. elektro gitarcı Josh Klinghoffer'ın türk bayrağı t-shirtü de ilgi çekiciydi. Yani daha en başta çok olumlu, alçak gönüllü ve saygılı davranarak tüm izleyicilerin sevgisini kazandılar.
Konser sırasında olanlar: konser öncesinde olduğu gibi konser sırasında da flea tüm ilgiyi üstüne çekti. Çok da genç olmamasına rağmen sanki ritalin içmiş gibi enerjik ve sempatikti. Bir ara, ara verdiler ve sonrasında flea amuda kalkmış bir vaziyette sahneye döndü ve bir süre o şekilde kaldı, hatta kafa üstü zıpladı. Kısacası çok ilham vericiydi, ve Ondan çok daha genç olan çoğu insanın bile başaramayacağı bir performans gösterdi. Bence onda da madonna ışığı var. Konser sırasında herkes otherside ve snowun söylenmemiş olmasına şaşırdı. Fakat ben otherside, "zephyr song" ve dosedun söylenmemiş olmasına şaşırdım. "otherside" zaten içimi karartıyor, adı üstünde otherside. bu nedenle çalınmamasına sevindim aslında. zephyr song'un klibi bir ara number 1'da o kadar çok yayınlandı ki bu nedenle çalınmamasına şaşırdım. Dosedu bir ara söylecekmiş gibi girişini çaldılar, sonra yarım bıraktılar. Neyse ki benim için by the wayi çalmış olmaları yeterli oldu. Konser sırasında meydana gelen diğer bir ilginç olay da: jamming yaparlarken flea ve davulcu Chad Smith sahnenin arkasında birbirlerine yaklaştı ve birbirlerinin yüzüne bakarak çalıyorlardı. O sırada biraz daha sahne önünde çalmakta olan Josh Klinghofferda onlara katılmak istedi, ve ayağı kırık olmasına rağmen bir hamleyle onların yanına doğru zıpladı. Düşecek gibi oldu ama neyseki düşmedi. Yani o bile o kadar gaza geldi ki kırık bacakla yerinden diğerlerinin yanına zıpladı.
Konser sonu: konser 1:30 saat civarı sürdü (athena konseri hariç). konser sonunda flea yine duygusal ve mütevazi bir konuşma yaptı. Türkiyeye gelmekten çok mutlu olduklarını ve yaptıkları uzun yolculuğa fazlasıyla değdiğini anlattı. bir de davulcu Chad Smith çok sayıda bagetini seyircilere atarak sempati topladı. ama hep aynı yöne atarak beni sinir etti. eğer ben de bir baget yakalasaydım kendimi çok şanslı hissedecektim. son olarak, flea sahneyi terk etmeden hemen önce hoşçakalın tarzı bir kelime söylemek yerine "peace" diyerek dünyada ve türkiye'de barış ve huzur istediğini vurgulamış oldu.
Ben uzun zamandır red hot chili peppers dinlemiyordum, fakat çok iyi bir performans sergilediler. Bu nedenle gittiğime pişman değilim. Ama tabi organizasyon rezaletti. Öncelikle, 18 yaş altına da bilet satmışlar, bu nedenle içki yasaktı. 18 yaş altında olanların da konsere alınması konser atmosferini kimin konseri olursa olsun çok olumsuz etkiliyor. Ayrıca haddinden fazla insana bilet satmışlar. Çoğu kişi sahneyi görememiş. Ben 1. kategoride izledim, fakat 1.kategorinin en önündeydim, bu nedenle biz net izledik ama 1. Kategori olup da sahneyi göremeyenler bile olmuş olabilir. Park ormandaki gunsn roses konserinin organizasyonu bu konsere göre çok daha iyiymiş. Her iki konsere de gidenler böyle söylüyor. Çıkış da tam bir rezaletti. 1.kategori olanlar golden ring ve 2. Kategoridekilerin arasında mahsur kaldı. En az 45 dakika ne ileri ne geri gidebildik. En sonunda akıllı birileri demirleri tekmeleyerek aşağı indirdi de öyle çıktık dışarı. Dışarı çıkınca da çile bitmedi. Çok uzun servis kuyrukları oluştu. Konser alanında trafik tamamen tıkandı. Neyseki özel servisler geldi de bir çok kişi öylelikle evine gidebildi.konser 12:00de bitti, ama biz ancak 2:00de eve varabildik. Ayrıca, bu konserin cdsi red hot chili peppers resmi sitesinde satılacakmış. isteyenler ordan satın alıp izleyebilir. Bence gidemeyenler üzülmesin, konuşmalarından öyle anlaşılıyor ki burayı çok sevmişler. Çok da para topladılar. Bunlar bu gidişle türkiyede tekrar konser verir.
alkolün yasak olduğu organizasyonlarda dinleyicilerin götünü nasıl sikeriz diye düşünen bir grup 'akil' adamın icadı olan alkolsüz içecek sıvısı bu konserin aurasına hiç yakışmadı.
konsere gelen kitleyi genel olarak sukut* içinde dinleyenler ve arada bir eşlik eden ergenler olarak 2ye ayırmak mümkündü.
mekana geliş sıkıntısız,dönüş olimpiyat stadı çıkışı tadında oldu.taksim'e 5 liraya götüren minibüs'ün yaptığı ciroyu varın siz düşünün.
her ne olursa olsun ölmeden gördüm rhcpyi.yine gelseler yine giderim.bi dahaki gelişlerinde bebekte üç beş tur atarız anthonyle..
Sevgili pozitif live ekibinin 'bir konser alani nasil tertiplenmez, alani nasil kullanirsak herkes per perisan olur' konulu dersin uygulamali egitiminde bizlere yardim ettikleri konserdir.
Benim konser bileti K2 dendi. Yani ucuzcu tayfadandim. K2 girisinde bir arkadasi gordum. Kendisi ucretsiz girebilmis icerdeki organizasyondan bir tanidigi vasitasiyla. Yanimiza o cocuk geldi. Tanistik, gelin sizi kategoru 1'e alayim dedi. Taktim bilekligi, dustum peslerine. K1'e kadar o kadar cok yuruduk ki, K2'nin Buyuk ekrani gormus olma ihtimalini bile dusunmuyorum. K1'de sahneye yakin olayim biraz dusuncesiyle tam sahne hizasinda, beklemeye asladim. Athena cikti caldi bir guzel. Ama sorun var; sahne gorunmuyor. Hadi ben 1.5 metrelik bir adamim. Beni gec. Yanimda duran normal insan uzunlugundaki insan da sahneyi goremediginden sikayetci oldu durdu.
Burada pozitif live ekibinin bir is bilmezligi daha goruluyor. O da 'sahneyi az daha asagi kuralim ki K1 bile goremesin' konulu dersine denk geliyor. Athena'dan sonra, rhcp'den once oyle gereksiz bir bosluk oldu ki kufur kiyamet bin parca. O arada ben de yanimdaki birkac kisi gibi alandan bunalip cikmaya calistim. Bulundugum yerden K2 ile K1!i ayiran alana gelmem 20 dakikaya yakin surdu. Yurumeye izin vermeyenler, yere oturup uzerine takildiklarimiz, giciklik olsun diye yolu kapatanlar (bunlar cok net sekilde mama çocuğudur) filan derken K1-K2 ayrim kapisina kadar geriledim. Cunku oraya kadar tiklim tiklimdi alan. Icerde sadece kola, soda, alkolsuz bira gibi gereksiz kombinasyonlari satan coca cola standina gidip kolami aldigimda ilk sarkiyla basladi konser. Buyuk ekran olmasa yalan olacakmis gercekten bir seyler gormek.
Bir sure ayilip bayilanlari yanimdan geciren insanlari seyrettim. Mavi cadirinda takildim derken ben gidiyorum aga diyip santralistanbul'un tunel tarafindaki cikisina dogru yoneldim. Burasi da gold ve premium alanlarina yakin bir yer oluyor. Onlarin yanlarindan gecip motoru bagladigim yere gidecekken beni K1'e alan arkadasi gordum. Kolundaki bilekligi cikardi, git istedigin yerden izle dedi. En one git, sahnenin kenarina otur istersen dedi. Daha konser yaridayken ve ben alandan ayrilmayi dusunuyorken ne de guzel oldu. Sakin insanlarin arasinda, itilme-kakilma tehlikesi olmadan mis gibi izledim konseri.
Bu kalabaligin cikista cok buyuk sorun olusturacagini dusunerek erkenden yol alayim dedim, by the way'den sonra bana musade cekip ayrildim alandan. Cikisa yaklastigimda gordum ki pek cok kisi cikmaya baslamis konserden. Ama nah cikarsin guzel kardesim. O santralistanbul'un yolu ne hale gelmis anlatamam. uc seritlik yol kenara birakan araclar, taksim'e dolmus diyen korsanlar, servsler, kofte arabalari sebebiyle tek serite inmis. Birak konserden cikanlari. Hadi onlar zindik. halk otobusunde eve gitmeye calisan ters istikametteki eyup halkinin bakislarini gorunce kosarak uzaklastim oradan. Herifler trafikte kim bilir ne kadar bekliyorlardi.
Atladim motora, iki sol, bir sag, iki tunel derken 15 dakikada tingir mingir geldim evime.
O bileklik olayi olmasaydi ve ben en onden izleyemeseydim konseri, 'bok gibi gecmis konser' filan diyecektim. Ama simdi hak yemek olmaz. Kismen iyiydi.
--
Adamlar muthisler. Nefis konser verdiler. Ama biz nefis bir konser dinleyemedik. Pozitif live sayesinda bol rahmet okumakla gecti gece.
berbat bir organizasyon, dümdüz ve hıncahınç dolu bir alan, kategori 3 için evinden katılım, geberene kadar yorgunluk, iğrenç tuvaletler, saçma sapan çıkış noktaları ve eyüp'te tıkılı kalmak...
evet bütün bunları herkese yaşatan bir olay. ama biz ne yaptık; çişimizi tuttuk, yorgunluğu unuttuk, sürekli zıpladık, sevgililerimiz bizi kucağına alıp sahneyi gösterdi (canım benim), çıkışta otostop çektik abinin biri bizi ta eyüpten göztepe'ye getirdi ve çığlık çığlığa 2 saat boyunca red hot chili peppers ile şarkı söyledik.
burun kıvırdığımız küçükçiftlik, bu santralistanbul'un yanında muhteşem kaldı. giriş rezalet, çıkış ayrı bir rezalet. bütün herkesi tek kapıdan, üstelik oldukça dar bir kapıdan geçirmeye çalışmak nasıl bir iştir arkadaş? ulaşım hak getire. taksim'den servise binelim dedik, yarım saatte bir kalkıyor. mekanın orada trafik felaket. çıkış ayrı bir curcuna. millet harıl harıl servisleri arıyordu, servisleri ta anasının nikahına götürmüşler. neyse, büyük ihtimalle bir daha büyük bir grubun konserini buraya vermezler. ben de bir daha değil gitmek, yanından bile geçmeyi düşünmüyorum.
rhcp'den önce athena sahnedeydi. 1 saat boyunca sahnede kaldılar. ben şahsen sıkılmadım. gayet güzel geçti.
konser saati biletix'de 9 yazıyordu. gittiğimizde 9,30 olduğunu öğrendik. elemanlarda 9,40'ta çıktılar. ses sistemi iyiydi. josh klinghoffer ayağı kırık olduğu için oturarak çaldı konser boyunca. bir iki kere ayağa kalktı. türk bayrağı tişörtüyle herkesin gönlünü kazandı. flea ise gecenin yıldızıydı. 1 dakika yerinde durmadı. durmadan soytarılıklar yaptı. * anthony sahnede durmadan zıpladı. uzatmayalım, grup dün çok iyiydi. verdiğimiz paraya değdi, çektiğimiz çileye değdi.
otherside'da hello hello diye bir eşlik yoktu. çünkü otherside yoktu maalesef. üstüne üstlük snow'da çalınmadı ne yazık ki.
