bunu diyenler, 100 yıl önce ölen abdulhamit han'ın peşinden gidiyorlar.
abdulhamit han'a çok ama çok saygı duyarım. fakat benim derdim ikiyüzlülerle.
şunu unutmayın; kişiler ölür ama fikirler ölmez.
hadi sağlıcakla kalın.
Yapmamız gereken o fikre körü körüne bağlanıp hareket etmek değil o insanın fikrini günümüz koşullarına göre değerlendirmektir. Eminim o da bunu isterdi.
ben söyle düşünürüm o kadar sene önce ölen birinin fikirlerini ve düşüncelerini dinleyen insanlar var. birileri 15 yıldır başta; kömürdür, makarnadır, hüloğğdur olmasa kaç kişi dinleyecek acaba?
sonuç olarak gençler;
ölen insan bedenen ölür fikirleri ve düşünceleri daima payidar kalır.
yeter ki toplum tarafından benimsensin.
şunu bir okumadan zaman hakkında çağ hakkında ahkâm kesmeyelim, kestirmeyelim.
saat bile takmayalım, saat kaç diye sorup intiba edinmeyelim.
arz ederim.
lan niye ciddiye aldım ki, troll sorusudur. 15 yıl önce portakalda vitamin olan birine cevap vermektir.
fikirleri çağın ötesinde olduğundan daha cok zaman ışık tutacakmışta, yol gosterecekmiş falan filan zırvalamalarında bulunanların saçmalasıdır. 75 yıl oncesinden sonra ne gibi gelişme göstermişlerdir. evet fikirsel manada gitgide küçülerek değişim göstermişlerdir fakat gelişim yok malesef. inşallah bu istikrarı bozmazlarda zamanla topyekün bu fikirleri yok olur.
fikirlerin eskimeyeceğinin ve her daim ayakta kalacağından bihaber kalan bünyenin ufak bir serzenişidir.
--spoiler--
bize insanları değil fikirleri hatırlamamız söylendi. Çünkü bir adam yenilebilir, yakalanabilir, öldürülebilir, unutulabilir. Fakat bir fikir 400 yıl sonra bile hala dünyayı değiştirebilir. Fikirlerin gücüne ilk elden tanık oldum. Fikirler uğruna ölen ve öldüren insanlar gördüm. Ama bir fikre dokunamaz, tutamaz hatta öpemezsiniz. Fikirler kanamaz, acı çekmez ve sevmezler. *
--spoiler--
