Çocuk, torun sahibi oluyorsun fakat büyünce hepsi uçup gidiyor. Eğer miras bırakacak mal - mülkün yoksa, kimse ziyaretine de gelmez.
Tek başına, yapayalnız kalırsın. işte hayat; o zaman son kez, bir daha tokat atar...
Ve Arthur schopenhauerın şu sözünü hatırlarsınız.
"Doğuştan gelen tek bir yanılgımız vardır; o da, mutlu olmak için dünyaya geldiğimizi sanmamızdır."
Schopenhauerci nihilist anlayışın özü istememektir. fakat aktarılan o söz konunun anlamını ve yazarın felsefesini eksik bırakan bir ifadedir tek başına. buradan, sadece bu sözle değerlendirip mutlu olmayı istememiş anlamı çıkmaz. çünkü o, mutluluğu, insanın kendi iç dünyasında bulduğu zenginlik ve huzurla yakalamış, onu acılardan ve isteklerden kurtaran olgunlasmış kendiyle ve hayatla barışık bir kişilik ve bir ruh haline sokmuş bir insan olarak tam 72 sene yaşamış ve hayata veda etmiştir. öbür türlü olsaydı kahrından ölür erkenden giderdi. evet..
