dünyanın kanunudur bu.lisenin ilk yılı,üniversitenin ilk yılı..ilk girdiğiniz ortamlarda yeni olmanın verdiği çömezlik ve ezilmişlik dünyanın her yerinde vardır.sözlükte de kaçınılmaz ve engellenmesi imkansıza yakın bir durumdur.
ilk nesil haricinde çoğu buna maruz kalmıştır. birinci nesil ne yaşadı bilemem. ama sözlük yazarlığında gelişmek, çok da basit bir şey değil. ciddi kısıtlamalarla yazılıyor çünkü. "ben artık oldum" dediğinden 1 yıl sonra, hala gelişmediğini anlayıp, şaşırabiliyorsun. bu defa da, "daha önce de oldum sanmıştım. yoksa yine hala oldum mu sanıyorum?" sorusu takılıyor aklına.
7. nesil içinde çok eski ve tecrübeli yazarlar var. bunlar kendilerini sildirip, tekrar geldi. onu da söyleyeyim.
bilmemek değil öğrenmemek ayıptır aslında.bununla beraber çok okuyan değil çok gezen bilir. Yine de okumakla adam olunmuyor. biz ne diplomalı eşşekler gördük. bir dil bir insan iki dil iki insan.
Sol frame'de beliren çeşitli metal müzik ve ülkücülük başlıkları üzerinden yürütülmekte olan yeni yazarların tanınmasına yönelik çabalar içersinde bulunan sözlük bütününün yavaştan başladıkları analiz sonucu şiddetle uygulamaya geçmeleri gereken uygulama. (bkz: gönlüm sizinle)
dışlanmayı ve dışlanmaya rağmen yazmaya devam etmeyi de öğreneceksiniz. bu da bir eğitim. kimse yazar olmak kolaydır demedi. bilenmeyi, kendini korumayı da öğreneceksiniz.
