yolculuk bittiğinde götünün konya ovasına döndüğünü farketmektir. Başını cama yaslayıp gereksiz hüzne girmektir. Saatlerce kulaklıkla kulak yolunu sikmektir. Absürt olmayan film bulabilmektir. Ağzını açmadan uyuyabilmeyi becermektir. Molada kütük gibi bilgisayar çantası kol çantasıyla mesane boşaltmaktır. En acısı da gidiş yada dönüş olsun bir şeylerin düzeleceğine inanmaktır ya da değişeceğine.
öncelikle ikramları beklemek, ardından izlemediğiniz bir film bulma zorluğuyla uğraşmak, o filmin play tusuna basmak, film sırasında sosyal medya kurcalamak, en son filmden sıkılıp sözlüğe girmek olarak giden hadiseler dizisidir şuan şahsımca.
