60'da bir ülkenin başbakanının asılmasından haz duyan ve bunu ihtilal veya devrim diye niteleyip,12 eylül'de yedikleri darbeden aynen darbe diye bahseden sol görüşlü şahsiyetlerdir.
bana dokunmayan yılan bin yaşasın mantığının en güzel örneğidir. sıkıştığında cumhuriyeti orduya emanet eden bir görüşün bu ülkeye katacağı hiçbir şey yoktur. kendi iktidarları için halkı acı ve eziyete sürüklemekten çekinmezler, çekinmediler de.
bugün tayyip'in cumhurbaşkanlığını engellemek için yapılacak olası bir askeri mudahaleyi yine ihtilal olarak nitelendirecek kimselerdir.
demokrasi anlayışlaarı arızalıdır.
iki anayasa karşılaştırıldığı zaman aslında çok da yanlış olmayan bir durumdur. ancak adı ister ihtilal ister darbe olsun askeri müdahaleyi haklı göstermez. *
içinde sol, sosyalizm kelimesi geçen, her partiyi, anlayışı sol diye nitelendiren zihniyetin yakıştırmasıdır . bunlar nasyonal sosyalizmi, chp yi falanda solcu sayıp, söver-sayarlar . oysa gerçek solcular için iyi-ilerici darbe, kötü-faşist darbe yoktur ! tartışmasız hepsi kımıldır, zararlıdır .kaldı ki bu ülkede yapılan bütün darbelerin ( postmodernleri de dahil) temel hedefi, gerçek solcuların etkisizleştirilmesidir . (bkz: her gördüğün sakallıyı karl marks zannetme)
efem bu solcu tipi kendini okuduğu bir kaç kitaptan ötürü entellektüel veya fikir adamı beller.ancak felsefi sorgulama ya da idrak etmeden yoksundur. ihtilal ve devrim gibi mefhumları sürekli hezeyan ederler. soğuk savaşta kalmış ürünlerdir bunlar.
literatürde oportunist olarak da geçer bunlar. zira bir insanın ölmesi de çağa göre değişir bunların anlayışıyla. her şeyin farkındadırlar aslında ama ayak uydurmak ve çıkarcılıktan beslenir reziller. namert solcu ıçayım soluna
gerçek solcular ; darbe-devrim arasındaki çizginin kalınlığını, teoride ve pratikte bilen, alfabesi felsefe olan, eşitliği ve özgürlüğü bütün iklimlerde savunan, işkembe-i kübra dan sallayanları ciddiye almayan, temcit pilavına bayılıyorum diyenlerede afiyet olsunu heceleyerek söyleyen insanlardır.
cok da yanlis olmayan bir durumdur. butun amerikalilarin, butun muhendislerin ya da butun gozluklulerin ayni oldugunu dusunmek ne kadar yanlissa, butun askeri darbelerin ayni oldugunu dusunmek de yanlistir. askeri darbelerin aralarinda buyuk farklar vardir. turkiye'de kimse bir basbakanin asilmasini dogru bulmaz, yapilmasi cok buyuk bir yanlistir. ama askeri darbeler icin getiri/goturu analizi yapildiginda, 27 mayis'in farki anlasilacaktir.
12 eylul darbesi solculari ezerken "iyi oldu komunistlere" diye alkis tutan, 12 eylulun sagladigi olanaklar ve secim sistemi sayesinde yillardir iktidardan inmeyen merkez-sagcilarin, sola camur atmak icin kullandigi sozdur. aradan yillar gecip darbenin tum meyveleri yendikten sonra darbeye karsi olmak akillara "o zaman neredeydiniz" sorusunu getirmektedir.
60 ileri 80 geri götürmüştür, bunun ayırdına varılması teknik olarak çok basit, ama ben olmasını beklemiyorum orası ayrı.
ihtilal nedir? reform, bir nevi devrim.
darbe nedir? bu günün ve dünün kepazeliği.
60 sonrası anayasasında azınlıklar ve halk korunup, özgür düşünce güven altına alınırken, 80 sonrası anayasasında devletin güvenliği ve devletin değerleri ön plana çıkmartılmış, özgür düşünce ve ilerlemenin önüne geçilmiştir.
bunları göz önünde bulundurursak 60 ve 80'i aynı kefeye koymamız mümkün değil, ayırt edici bir terim kullanılması gerekli; ihtilal belki tam karşılamıyor ama en yakını.
60 bir ihtilaldir çünkü devrimleri korumak adına yapılmıştır. hangi devrimler sorusunu sorabilecek zihniyetin ortaya çıkmasına ülkeyi irticaya götürecek bir başbakanın görevden şu ya da bu şekilde uzaklaştırılmasına neden olmuştur, gerçi ülke ondan sonra turgut adlı kendisinden beter bir kimsece yönetilmiştir. işte onun adı darbedir. *
ayrıca 80 bir darbedir çünkü 80 sonraki kuşağın düşünmesini engellemiştir. 80 bir darbedir çünkü özal dönemi denen kara bir leke sürülmüştür cumhuriyet tarihine. laik devlette din dersi zorunlu hale gelmiştir. topraklar satılmaya başlanmıştır. yabancı sermaye ülkenin en hassas fabrikalarını satın almıştır. atatürk döneminde temeli atılan yerli endüstri'nin %50'si kırılmıştır. sağcı olsun solcu olsun o dönemde düşünen herkes (solcular biraz daha fazla) asılıp kesilmiştir. 80 bir darbedir ortada on binleri anasız babasız veya bilinçsiz bırakmıştır. 60 bir ihtilaldir çünkü hükümete karşı yapılmıştır halka karşı değil. bütün halkın iradesi değişimden (sağ ya da sol yönde) yanayken halkı susturmak darbe, halkın yarısından azını temsil eden ve güzelce halkı uyutan bir hükümeti susturmak ihtilaldir. bu günlerde dizilerde kahraman gibi gösterilmeye çalışılan bu kişiler de ne haltlar yediği bilinenlerdir. neden bir deniz gezmiş'in hesabı sorulmuyor da menderes'in hesabı soruluyor. deniz gezmiş ülke için savaşırken adanan ülkeyi satıyordu. garip. çok garip.
bu solcu benimdir.
ayrıca şanlı türk ordusu diye haykıran arkadaşlar ülkenin satılmasına, devrimlerin yok edilmesine seyirci kalacak bir orduyu istiyorlarsa o orduya katılıp arap diyarlarına gidebilirler, hem orda din dersi zorunlu ve haftada iki saatten çok fazla. bir de özellikle sudi arabistan'da amerikan desteğiyle süper bir hayat sürebilirler.
adnan menderes hükumetinin ülkeyi falan satmadığını, aslında bürokrat kesime açılan para kaynağını tıkadığı için ve evet o kaynağı bir ölçüde kendi görüşündeki yönlendirdiği için asıldığını anlayamayan zihniyettir. adnan menderes ve kurduğu kabinenin liberal görüşün yakınından bile geçmediğini anlamak için biraz okuyup araştırmak gerekir. (dpt kaynaklarında o yıllarda kit ve devlet yatırımlarının ne ölçüde arttığı ve kamulaştırma çalışmalarının ne kadar fazla olduğu görülebilir.) peki sorun nedir? o yıllara kadar yeni türkiye bürokrasisinin sömürdüğü kaynakların önünün kesilmesidir elbette adnan menderes'in kellesini alan. ve bal gibi de darbedir, hem de türkiye cumhuriyeti tarihinin en aşağılık ve adi darbesidir. bir milletin seçtiği başbakan küçücük subayların önünde aşağılanmış, insanlık dışı muamelelere maruz kalmıştır. (asılmasına 4 saat kala rektum muayenesi istenmesi gibi) bu muamele celal bayar'ı ise intihara sürüklemiştir.
1980 yılında yaşanan yine darbedir, yine 1960 yılındaki kadar pis ve aşağılık bir darbedir. tek farkı mecbur kalınmış olmasıdır. iç savaşa sürüklenen bir ortamda asker kadar 80 öcesi siyasal iktidar da sorumludur. iki tarafın birbirini yerken ülkenin içine sokulduğu duruma müdahale edememiş olması baş sebebidir bu darbenin. asker müdahale etmiştir evet ama adama demezler mi "o kadar yıl iktidar oldun, senin güvenlik güçlerin, kolluk kuvvetlerin yok mu bunu bastıracak"
1980 sonrasında yaşananlar ise devrimdir, karaborsacı kıçını toparlayamayan bir ekonomiden, sanayi hamlesine kalkmış bir ülkenin yaşadığı devrim. bir çok hata vardır bu dönemde, fakat dikkat edilmesi gereken aslında bu pisliklerin her zaman olduğu fakat bu dönemde olduğu gibi halka yansıtılmadığıdır. yoksa rüşvet, hayali ihracat, yerli yabancı sermayeye peşkeş çekilen fabrikalar vs. 80 sonrasında başladığını düşünmek türkiye tarihinden bihaber olmaktır, en basitinden komiktir.
60 bir darbedir ve 80'deki devlet yönetimine el koymuştur asker. fakat ararlarındaki fark sonradan yaşananlardır. 60 yılından sonra hazırlanan 61 anayasası bugüne değin en özgürlükçü anayasa olmuştur fakat 80'den sonra yapılan 82 anayasası ise bu anayasanın tam tersidir. aralarındaki en büyük fark budur.
diğer bir fark ise 60 ihtilalini(darbe) sokaklara dökülen halk yaptırmıştır. 80 ihtilali ise ya da darbesini asker sokaklara dökülen halka karşı yapmıştır.
her ikisi de darbedir ve türkiye'de halen daha mevcut olamayan liberal demokratik bir sistemin en büyük baltalayıcısı olmuşlardır. bir de o halkı sokağa kimler dökmüştür, neden dökmüştür, kimin eliyle o halk sokağa çekilmiştir onu düşünmek gerekir.
halkın sokağa dökülmesini anarşi sayan gerici beyinlerin kavramları karıştırdığı durumdur. ikisi de demokratik düzene karşı yapılmıştır ama biri halkla birlikte diğeri ise halka karşı yapılmıştır. yoksa liberalizm filan falan hiikayedir. 80 darbesini bilmeyenlerin konuşmasıdır liberalizmi baltalama iddiaları.
