ankara'da toplu taşım araçları fiyatları indiriminin 5 gün sonra iptal edilmesidir.
taşına toprağına kurban olduğumun memleketi iyisin, hoşsun ama insanların bizi canımızdan bezdirdi artık. memlekette ne hukuk kalmış ne inanabileceğimiz bir yönetici.
6 yıl önce bir duyarlı vatandaş açmış davayı daha geçen hafta sonuçlanmış, toplu taşım araçları ücretlerinde indirim yapılmıştı. inanın çok zoruma gidiyor 1.85 lira vermek. 90 kuruşa indirildiğini duyunca bol bol bineyim bu aralar dedim*. ne güzeldi cebinde sadece en büyük madeni parayı arayıp bulup dolmuş şoförüne uzatmak. tek sorun otobüs bulamayan emekçilerin dolmuşa yönelmesiydi.
sabah işe geç kaldım hep bu hafta. olsundu yeter ki o 1.85 lirayı vermeyeyim de ben ayakta gitmeye razıydım.
bu sabah ellerim ceplerimde. cebimdeki paraların sesiyle yol alıyordum. el kaldırdım durdu dolmuş. bindim yine kalabalıktı. sonra cebimdeki en büyük madeni parayı bularak uzattım yüzünde garip bir gülümseme olan dolmuş şoförüne.
- yeğen dolmuş tekrar eskiye döndü 1.85.
duyunca beynimden vurulmuşa döndüm. nasıl ya 6 yılda çıkan karar 5 günde iptal mi oluyordu? nasıl vatan, nasıl memleket arkadaş bizimkisi. sen 6 yıl boyunca hakimi, savcısı o kadar evrakla uğraş davayı sonuçlandır, sonra 6 yıl çalıştığın olay 5 günde bitsin. 6 yıl boşa mı çalıştın şimdi sen? aslında bu davada rol alan emekçilerin bütün parasını i.*melih gökçek'ten almak gerekir ya neyse.
