heyecan olarak en ufak bir anlamı olmayan maç. muhtemelen milan'ın kendini üzmeden 1 gol bulup 3-1 yenileceği rövanş olur.
diğer tarafta ilk maçı 3-2 (zenit) bitmiş, benfica-zenit maçını vermeyen star'a da kafam girsin.
şimdi o mu bu mu? akıl var ulan!
-arsenal taraftarının 4-0 üzerine "We want five, we want five" şeklinde tezahürat yaptığı maçtır.
-kadrosuna bakılırsa arsenalin deli gibi saldıracağı, milanında boş durmayıp gol atacağı maçtır.
-üst bitmesini umut ettiğimiz maçtır.
milan'ın götü tutuştu. rosicky'nin henry ile takım arkadaşı olduğu ne kadar da belli. o ne güzel plase be kardeşim. hadi be gunners saçma italyanlara bırakma meydanı.
rosicky nin sadece bir topun(!) bu kadar rahat geçeceği bir aralıktan golu atmıştır. şansın bu kadarı demeyi gectim abbiati topu yakalamak için uzandığında kale ile aprmakalrı arasında ancak bir topun gececeği kadar boşluk vardı.
2-0 olmasına rağmen heyecanın dibe inmesinin sadece 1 gole baktığı maçtır. tamam güzel gidiyor ama milan mutlaka 1 gol bulur ve en fazla 5-1 biter. milan bariz bir şekilde ilk maçın (4-0) avantajı ile çıkmış psikolojik olarak. ikinci yarı gol bulurlar işin ciddiyetini kavrayıp. bu düzeyde kimse 4-0 avantajından tur vermez.
not: arsenal'i milan'a göre daha çok severim. yazdıklarım kendi görüşüm sadece.
vaktiyle kupa 1'de riazor'da superdepor'a 4-1'in rövanşında elenmeyi başaran rossoneri'nin 8 sezon sonrasında aynı eşşekliği yapıp yapmayacağını merak ettiğimiz maç. eşşek dediğin de bildiğin merkep.