6 ay çok fazla ve korkutucu geldi bana, aynı gün içinde öğrenip ölmek isterim.
Güzel bi duş alırım önce dişlerimi fırçalarım, eşofmanlarımı giyip saçlarımı tarayıp dışarı çıkarım.kalabalık bir caddede müzik dinleyerek gezerim bi iki saat kadar...
Daha sonra eve gelip, çay demlerim. Bi dal sıgara ile bi bardak çay içerim. Ve sonkez gidip annemi babamı ablamı ama en çok kardeşimi sımsıkı sarılarak öper odama geçerim.
Ve mümkünse uyuyarak ölmek isterim.
-kimseye kendini parmaklatma, kendi pamuğunu kendi kıçına kendin tıka
-günübirlik hac turu var mı öğren
-sözlük database'ini tara, yazdığın entryleri kontrol et, ahirette götümüze girebilecek gibi olanları sil
ne yapacağımızı o zaman düşünürüz, yapılabilecek çok şey var. en azından ne yapmayacağımı söyleyebilirim ama.
bazılarının dediği gibi hacca gidip günahlarımı sözüm ona kapatmak gibi nafile ve salakça bir eylemde bulunmazdım. kendimi namaza vermezdim ama tanrı'ya farklı şekillerde yakarmaya çalışırdım elbet. falan filan. kötülük demeyelim de utanmazlık biraz alır başını gidebilir belki.
gururumu bi kenara bırakıp sevdiğim insana barışma teklif ederim. evet bunu bana yaptıklarına rağmen yaparım. çünkü ölüceksem daha fazla gururun bi önemi yoktur. hiçbi şeyin yoktur. Kalan zamanımı onunla geçirmek isterim, onu affetmekle değil sevmekle geçiririm elbet. Genel olarak umursamaz davranışlara girerim. yer, içer, sıçarım.
bu 6 ayı dolu dolu geçirmek mi, yoksa ne gerek var zaten ölüp gideceğim demek mi, oturup ağlamak mı, pozitif kalabilmek mi.
bu ne biçim soru ya yemin ederim içim şişti şu an düşüncesi bile kötü.
ama sanırım yapılabilecek en güzel şey sevdiğiniz insanlarla dolu dolu vakit geçirip hepsini ne kadar sevdiğinizi sürekli olarak söylemek ve sürekli gülmek, neşeli şeylerle uğraşmak, biraz kafa dinlemek ve ara sıra ağlamak olacaktır.
