dün eşim ile çıktık, pantolon ihtiyacı varmış. dar paça, saçma sapan, sıkı fıkı kotlardan zar zor istediğimiz gibi bir şeyler bulduk 3-4 mağaza gezdikten sonra, bulmuşken de alalım dedik. 440 lira 3 tane kot pantolon, 60 liraya da 3 tane atlet aldık. gerçekten insanın şu şekilde bağırası geliyor kasada:
ürünlerin ve hayatın pahalı olduğu doğru da bir de şunu düşünmek lazım. zaten para kazanmak çok zor artık, geçinmek vs e durum böyle iken bir şey alırken değil 2 kere 3-4 kere düşünmek lazım. buna gerçekten ihtiyacım var mı diye?
bu zamana kadar cebimdeki parayı saymadan harcadım hep, bittiğinde farkettim param kalmadığını o derece hesapsız bir harcama yani. son bir yıldır ise öyle bir kıstım ki ne giyecek aldım e çünkü var yetiyor idare ediyor, ne de fuzuli yeme içme vs yaptım(fast food, kahve vs), üstüne üstlük sigarayı da bıraktım hem cebim para gördü hem daha iyi hissediyorum.
tabi bunlar kişiden kişiye hayattan hayata değişecek şeyler, herkesin harcaması da tasarrufu da ayrı olacaktır. o yüzden esas olan nokta şu;
bir şeyi alırken düşünün kardeşim! buna gerçekten ihtiyacım var mı?
